dinsdag 31 augustus 2010

Super Spook

Deze maal een wat korter bericht, ter aanvulling op het vorige, nogmaals gaan proberen een paar baarzen te strikken.

Totaal andere omstandigheden als enkele dagen geleden, zo goed als windstil, het kleine beetje wind wat er stond kwam uit de noord hoek.
Ondanks een sterk wisselend weersbeeld bleken de baarzen thuis, wederom mooie dikke gezonde vissen, af en toe zat er een opvallend hoog exemplaar tussen.






De Max Rap leverde aanbeten op maar het vuurwerk werd veroorzaakt door de oppervlakte pluggen.
Prachtige visserij, en wederom een mooie aantal forse baarzen weten te vangen.



Wederom was de Heddon Super Spook favoriet, en wel ik de Franse kleur "Blanc Nacre" wonderbaarlijk dat de Spook's zo,n enorme aantrekkingskracht kunnen hebben op de zeebaars.






In Frankrijk staat de Super Spook al jaren aan de top van meest gebruikte en gewaardeerde pluggen.
De eerste Super Spook dateert uit 1939 en nog steeds is en blijft het een geliefde plug voor velen.

zondag 29 augustus 2010

Witte schuimkoppen, moeilijke visserij maar wat een fantastische zondagmorgen !

Direct na de laatste sessie zat het al in m,n achterhoofd om hier een vervolg aan te geven, als zoiets eenmaal in m,n achterhoofd zit komt het daar niet meer vandaan.

Zaterdagavond het materiaal al in orde gemaakt voor een vervolg poging zondagmorgen, een blik op de weersvoorspellingen, oeps, westenwind kracht 5 a 6 bft.
Geen subtiele aanpak dus maar de tas gevuld met zwaardere pluggen, en wel de exemplaren die ondanks veel wind afstand kunnen gooien.
Zondagmorgen in de auto en naar de stek getogen, aldaar bleken de golven niet voor de poes te zijn, enfin, m,n anorak aan en een waterdichte broek en maar zien.
Naar de stek gelopen en onderweg begreep ik al dat het gros van de pluggen gewoon in de tas konden blijven, hier was eigenlijk maar één antwoord op, enwel de Megabass Zonk 120, een substantiële plug van 120 mm en 21 gram zwaar, maar vooral een werpwonder.




M,n plekje opgezocht en gestart met vissen, de Zonk vloog door de lucht en ondanks een dikke 5 bft. wierp toch een respectabele afstand, het binnenvissen was alles behalve eenvoudig, een forse lus in de lijn en de wind maakte het bepaald niet eenvoudig om contact te houden.
Het eerste half uurtje gebeurde er niets, toen de stroming er wat meer in kwam meldde zich daar toch een mooie baars, even door de slip en met veel 5en en 6en kon de baars geland worden, mooie vis van rond de halve meter.



Onder extreme omstandigheden als deze ga je het juiste materiaal werkelijk waarderen, de St. Croix Legend Elite gaf geen krimp, de Zonk 120 liet zich als een projectiel lanceren en bleef ondanks de lastige zijwind koersvast z,n afstand behalen.
Een 10-tal minuten later op enige afstand de tweede aanbeet, een tweede baars van 47 cm maakte een paar woeste uitvallers en werd geland.



Het daaropvolgende half uurtje bleef het wat stil, zo af en toe voelde ik de Zonk de bodem aantikken, het water was inmiddels al flink wat gezakt, ik was niet van plan m,n pluggen tussen de stenen te parkeren dus gezocht naar een alternatief.
Oppervlakte visserij leek waanzin, maar goed, naar huis gaan was nog niet in me opgekomen, dus gezocht naar m,n zwaarste stickbait, dan kom je al snel uit op de Super Spook van Heddon, eigenlijk deze plug maar gepakt omdat al het andere te licht was, niet wetende dat dit een schot in de spreekwoordelijke roos ging worden.
Mijn hemel !! de Super Spook weegt bijna 30 gram en is 130 mm lang, back to basic, het ding lijkt op een afgezaagd stuk bezemsteel voorzien van 3 forse dreggen.
Inmiddels trok de wind nog wat steviger aan, witte schuimkoppen, het vergt uiterste concentratie om de Spook op koers te houden onder deze omstandigheden, de hengeltop dicht tegen het wateroppervlak en er moest stevig getikt worden om sowieso de actie erin te houden.



Af en toe zag ik de Spook, af en toe verdween hij achter een golf, even later een enorme explosie achter de Spook een hoop gespetter en een dreun van jewelste, een krijsende slip en de Legend Elite zowat dubbel, de boog was inmiddels ook uit m,n lijn, deze stond zo strak al een snaar, na een fantastische dril kon ik de baars landen, een prachtvis die net de 63 cm aantikte, gezien de woeste aanbeet en dito dril dacht ik aan groter maar na het zien van de massieve omvang van deze baars viel alles op z,n plaats.



Zowat iedere volgende worp leverde een vette kolk op of een gehaakte vis, allemaal mooie vissen, het gros zo rond de 50 a 55 cm., zodra de Spook maar eenmaal z,n cadans gevonden had was het 2 a 3 meter en kledder, door de golven veel missers maar met regelmaat was het raak.
Bij aanvang van deze sessie had ik niet durven hopen dat het zo,n spektakel ging worden, werkelijk ongekend, de baarzen leken wel door het dolle heen, met regelmaat zag ik een zilveren schim de golf doorklieven om even later voor de volgende explosie te zorgen.



Ze kunnen er nog van alles en nog wat bij verzinnen qua pluggen en weet ik veel wat nog meer maar dit blijft toch veruit de mooiste vorm van zeebaarsvissen, ruig weer en ongekende aanvallen aan het oppervlakte water, onnodig te vertellen dat ik intens genoot van deze super ochtend.


Nog een vermoedelijk forse baars scheurde 5 a 6 meter lijn van m,n slip maar loste helaas, ach helaas, het maakte me niet eens zoveel uit.
Na een onvergetelijke 1½ uur en 9 stuks daadwerkelijk gelande baarzen op de Super Spook verdwenen ze, nog een poosje doorgevist maar het was klaar, klagen, neen ga ik niet doen, de kleinste vis was ca. 40 cm. de koploper 63- met alles wat daartussen zit, tezamen met de 2 baarzen die zich lieten verleiden door de Zonk 11 prachtvissen.
Allen zwemmen weer, het genieten en deze gigantische mooie sessie zullen me nog wel wat langer bij blijven.

donderdag 26 augustus 2010

Geen reden tot klagen !

Gisteren (woensdag) heel wat rustiger dan de voorgaande dagen, niet dat we dat laatste ons/mij ervan weerhoud te gaan vissen maar met wat minder wind kunnen de pluggen weer eens worden ingezet.

Na een enerverende dag met Chris op de zuid Hollandse stekken vandaag maar eens een paar stekjes in de buurt opgezocht, prima weer dus een hand vol plugjes en eens zien of de baarzen al wat meer actief zijn.
In de middag vertrokken om er een paar uurtjes aan te wagen, eenmaal op de stek aangekomen begonnen met vissen, minder wind maar weliswaar toch nog een knappe bries.
Na een kwartiertje werd ik daar even op m,n nummer gezet zeg, na een mooie aanbeet begon de slip van m,n molen als een bezetene te tollen, een meter of 3 a 4, een paar beuken en klaar.
Oeps, een beginnersfout eerste klas, Ik had thuis m,n hengel in orde gemaakt en was tegelijkertijd met wat andere dingen bezig, de slip afstellen was ik dus vergeten.
Normaal draai ik na gebruik de slip weer wat losser en voor iedere sessie wordt deze weer gesteld, deze keer dus niet, door de te losse slip werd de baars niet goed gehaakt en had vrij spel, gezien heb ik de vis niet maar het was wellicht toch een forse baars.
De boel hersteld en maar hopen op een herkansing, deze kwam vrij vlot in de vorm van enkele scholenbaarsjes, niet groot maar wel dapper, die beestjes knokken als een bezetene.
Na een stil halfuurtje wederom een mooie dreun, zeker op een lichte hengel als de ESG-II komt zoiets door als een mokerslag, een mooie baars van net in de 50 cm zorgde voor een mooie dril en werd even later geland, niet bepaald een twijfelaar, de plug zat ver in de bek, gelukkig kon ik de baars zonder veel schade onthaken en terug in zijn element zetten.
Geen daverende sessie maar al met al was ik niet ontevreden, het lijkt erop dat de baarzen toch wat beter vangbaar zijn aan de plug de laatste dagen.




Moet ik er wel bij vertellen dat de enige pluggen die "scoren" voor nu subtiele en geluidloze exemplaren zijn, wederom werd de Tackle House 108 M niet overtroffen.




Eergisteren dus samen met Chris wederom naar de Europoort getogen, de verwachtingen waren een windkracht 6 a 7 maar goed wat moet dat moet, de verslavende factor van de afgelopen sessies speelden ons parten.
Op de eerste stek stonden toch serieuze golven, vissen ging maar daar had je ook alles mee gezegd, eerder was deze stek altijd goed voor enkele baarzen, in alle gevallen mooie vissen maar helaas niet deze maal, na een uurtje en niet 1 aanbeet maar verderop proberen.
Ook deze stek bleek totaal verlaten, alles wees erop dat dit een taaie dag zou gaan worden, wellicht toch wat teveel wind en of golven.
Na ruim 4 uur vissen op weer een andere stek meldde zich warempel het eerste baarsje, net maats maar meer dan welkom.
Langzaam aan begon mij het gevoel te bekruipen dat het vandaag een off-day zou worden, begon al wat te twijfelen of m,n dobber niet "kapot" was of zo, het ding wou maar niet onder..............
Op stek no. ? slaagde Chris er toch weer in de stand op 1-1 te zetten, toch weer een aanbeet en een leuke baars, na ruim 5 uur is zoiets zeer welkom natuurlijk en dik en dwars verdiend !
Wat later bleek m,n dobber toch nog onder te kunnen, was dus toch niet stuk of zo......., behoorlijk wat meer weerstand dan de 1e maar een steile rand stenen vlak voor de kant, de beste optie is dan uitdrillen op afstand en op het juiste moment "vol gas" over de rand, een paar maal zwom de baars gevaarlijk dicht langs de stenen maar kon uiteindelijk toch veilig geland worden, een schitterende dikke baars.




Kort daarop wederom een mooie vis voor Chris, er begon daar zowaar wat leven in de brouwerij te komen.




Ik besloot langzaam aan maar eens op huis aan te gaan toen bleek dat er geen aanbeten meer volgden zo na een half uurtje, Chris wou het nog even proberen op de laatste stek.
Ik was (gelukkig) al snel overgehaald, waarom ook niet, ik zeg gelukkig want na 5 minuten volgde een wat vreemde aanbeet, toch maar aan slaan en met recht, een hevig bonkende baars was het resultaat.
Wat heet, deze knokte als een bezetene en weigerde naar de kant te komen, keer op keer door de slip, deze bleef knokken, uiteindelijk kon deze topbaars geland worden, tja voor heel even dan wel te verstaan, een baars van ruim in de 60 trok ik aan de voorslag voorzichtig de kant op, het beest lag totaal op het droge maar gaf nog een klap en de haak schoot los, nog een klap en hij lag weer in het ruime sop.
Even twijfelde ik om de vis te grijpen maar tegelijkertijd herinnerde ik me het bericht en de verwonding van Nevets die in een oester greep en een forse snee in zijn hand opliep, sowieso gaat deze baars terug dus maar niet doen, wel jammer dat ik er geen plaatje van kon schieten maar ala.
Uiteindelijk nog 4 mooie baarzen op de laatste stek gevangen, waaronder een bijna zwart exemplaar voor Chris, moddervet en een opvallende hoge vis.


Ondanks de harde wind en een moeilijke start toch de dag geëindigd met wederom een aantal mooie vissen, al met al dus weer een heerlijke dag.

dinsdag 24 augustus 2010

Verslaafd !



Zaterdagmorgen even naar Goes, op de terugweg belde Chris, daar ik het beltarief van het justitieel incassobureau vrij fors vond durfde ik niet op te nemen, ik moest al eerder 150 euro afrekenen voor slechts 1 telefoontje in de auto.......

Ik hoorde onderweg wel op de radio het weerbericht, half bewolkt, kleine kans op een buitje en een stevige bries uit de Westhoek, ze geven daar tegenwoordig ook een cijfer aan, een dikke 9 voor de watersporters werd er aan toegevoegd.
Daar ik de zeebaarsvisserij ook onder de noemer watersport schaar begon het gelijk al wat te kriebelen, sommige mensen zien er niets in maar de laatste tijd oer Hollands weer, prachtige wolkenluchten en onstuimig weer met een lekkere bries, heerlijk weer in mijn ogen !



Na thuiskomst eerst even Chris terugbellen, Chris vertelde over zijn "verslaving" en dat het niet langer te harden was, ik herkende de symptomen direct, zelf ga ik ook al geruime tijd gebukt onder dezelfde "aandoening"
Zolang er geen behandelmethode is die succesvol is is de beste remedie er gewoon maar aan toe te geven, alle gekheid op een stokje natuurlijk, er moest gevist gaan worden, hoog tijd, het was inmiddels al weer bijna 24 uur geleden.


In de auto richting Europoort zag ik op de Brouwersdam dat inderdaad de watersport een dikke 9 verdiende, aldaar was de lucht versierd met 10 tallen misschien wel 100-den schermen van de kite surfers, een leuk gezicht al die gekleurde mega-vliegers.
Eenmaal op de stek aangekomen restte mij nog één vraag aan Chris, Roland was n.l. niet van de partij door andere beslommeringen, Roland beet keivast altijd de spits af door de eerste baars te vangen in alle eerdere sessies, mijn vraag was dan ook: wie moet dat nu gaan doen ?
Na een korte discussie kwamen we daar eigenlijk niet uit, nou ja, vissen dan maar en we zien wel "waar het schip strand"
In het eerste kwartiertje bleef het angstvallig stil, wie o wie durfde de spits af te bijten, enfin, uiteindelijke zijn we tot een compromis gekomen, ofwel een "double hookup"
Geweldig, eerst zag ik Chris met een kromme hengel staan, een split second later overkwam mij hetzelfde, het dobbertje schoot onder en de eerste 2 mooie baarzen werden vervolgens geland, probleem opgelost, even later mochten de 2 baarzen samen poseren voor een plaatje en weer gaan zwemmen.




Na deze zinderende start bleef het wat stiller dan dat wij gewend zijn de laatste tijd op deze stek, kan ook best zijn dat we wat verwend zijn geworden door de laatste sessies.
Na nog eens een half uur a 3 kwartier miste Chris een aanbeet, kort daarop verdween mijn dobber, deze hing wel, het resultaat was een prachtbaars, dik en sterk als een os.
Na nog even proberen besloten we het geluk eens te beproeven op een andere stek, zoeken waar de baarzen vertoeven kan vaker dan éénmaal de dag redden, nou ja, deze kon al eigenlijk niet meer kapot maar je weet nooit wat er verderop gaande is natuurlijk.
Eenmaal op stek 2 aangekomen de spullen weer in orde maken voor de 2de helft, deze stek kenmerkt zich door een knap steile dijk zoals het gros van de Europoort stekken.
Het is zaak behoedzaam en voorzichtig naar beneden te klauteren, Chris had daar toch een uitgesproken andere mening over, de eerste 2 meter wat voorzichtig maar de laatste 6 a 7 meter stuiterde hij pardoes naar beneden, toegegeven met de techniek gaat het veel sneller.....................
In eerste instantie durfde ik niet te lachen, toen ik eenmaal begreep dat hij niets bezeerd had en het materiaal onbeschadigd was piste ik zowat m,n boek vol !
Chris moest even bekomen van de schrik, ik van het lachen en toen maar weer gestart met vissen uiteraard.




"Andere koek" zo bleek al snel, na 5 minuten stond Chris met een hoepel kromme hengel, prachtig om op enige afstand zoiets te zien, Chris viste met een lange variant van de Lucky Craft ESG-II maar deze stond krom tot in het handvat, de hevige bonken op de top en een krijsende slip verraadde een grote baars.
Na wat stoeien met deze vis kon er uiteindelijk een heuse topvis geland worden, een prachtbaars van dik in de 60, zowat vierkant en geschat zeker een pond of 6 a 7, uiteraard mocht ook deze beauty na een plaatje weer zwemmen.



Even later hoorde ik weer wat gemompel van Chris, en wederom zag ik een ver doorgebogen hengel, toen ik een blik wierp op mijn dobber bleek deze reeds te zijn verdwenen, aanslaan dan maar, yesssss, de tweede "double hookup" was een feit, en weer 2 baarzen die er absoluut mochten zijn.
Al met al weer een super avond met een mooi aantal topvissen, met enige regelmaat mooie aanbeten en dito baarzen, meer dan tevreden huiswaarts gekeerd en zo konden we de verslaving weer even het hoofd bieden, nou ja voor even dan !

Voltreffer !

Afgelopen vrijdag was ik voornemens niet te gaan vissen maar nog wat klusjes uit te voeren in en om het huis.

Zo tegen het einde van de middag begon het toch wat te kriebelen, een lekkere bries uit de westhoek en afwisselend bewolkt en wat zon, ideaal zeebaars weer !
Ondanks taaie visserij met kustaas toch maar proberen, onder het motto: wie niets probeert zal zeker niets vangen.


In eerste instantie weinig tot geen actie op de plugjes, na een minuut of 20 werd er af en toe wat "geplukt" aan een Flashminnow 95 MR, heel even haakte een vis maar direct weer los, zeer voorzichtige aanbeetjes, ik dacht aan makreel of een geepje, maar deze gedachte bleek vals.




Dan maar een ander plugje proberen, overgeschakeld op "stille" plugjes, ofwel pluggen zonder geluidsdrager en vaak zeer effectief bij aarzelende baarzen die al het andere al een keer gezien en vooral gehoord hebben.
Het staat als een paal boven water dat op den duur baarzen kunstaasvormen gaan doorzien en een karakteristiek geluid van bepaalde pluggen gaan herkenen als gevaar.
Geloof het of niet, maar de knop ging volledig om, het plukken aan de plug ging over in daadwerkelijke aanbeten, geen makreel of geep maar zeebaars.
 

Met volle overgaven stortte er een aantal baarsjes en baarzen vol op de plug, geen grote vissen maar vissen zo rond de maat met een uitschieter tot net 40+
De intensiteit van de aanbeten steeg met de minuut, ondanks het bescheiden formaat knokte de baarsjes voor wat ze waard zijn, prachtige visserij aan een lichte outfit.
Helaas volgde er geen baarzen van formaat maar de pret was er niet minder om, al met al een prachtige en verassende sessie.
Helaas gaan de dagen al weer flink korten, nadat ik bijna voor de 2de maal m,n "nek brak" over de stenen en het al behoorlijk donker begon te worden maar gestopt.
Al met al een flink aantal baarzen gevangen, de teller stond inmiddels op zo,n 15 a 16 stuks, en dat in slechts een paar uurtjes vissen.
De plugjes die vandaag de doorslag gaven waren de Tackle House 108 M en de Jackson 80FR.

donderdag 19 augustus 2010

De ene dag is de andere niet !

Nog maar kort geleden schreef ik een verslag van een taaie dag, bij deze een korte update hoe wisselvallig de zeebaarsvisserij kan zijn.

Wederom tezamen met Chris & Roland de zuid Hollandse stekken bezocht om aldaar de dobbertjes nog eens nat te maken.
Deze keuze was al snel gemaakt, de visserij met kunstaas blijft onveranderd taai voor nu.
De bedoeling was "onze" vaste stekken nog eens af te tasten maar Chris & Roland reden eerst naar een "nieuwe" locatie.


Voor mij een verassende stek waar ik niet eens het bestaan van wist, de mannen van de Zeebaarsshop maken heel wat kilometers en spenderen uren zoek- en probeerwerk.
Als je dan eens met je "neus in de boter" valt en een aantal baarzen vangt is zoiets dubbel en dwars verdiend, en dat laatste gebeurde vandaag dan ook.
Eenmaal op deze stek aangekomen werden de spullen in orde gemaakt en kon er gevist worden.




In tegenstelling tot de vorige sessie was het direct "bingo" in de eerste 10 minuten volgde een record aantal aanbeten en 3 mooie baarzen.
Om kort te gaan: met enkele ups en downs bleven de aanbeten volgen, diverse mooie vissen werden geland maar evenveel missers.
Er werd gevist op forse afstand, het aanslaan op afstand is niet altijd eenvoudig, je moet razendsnel reageren bij een aanbeet en de lijn die vaak in een grote boog ligt strak draaien, iets te laat reageren geeft een misser.




Enfin, zoals Chris dat vaak zegt: we zaten in no time in de dubbele cijfers qua aantallen, ofwel een fors aantal baarzen werden geland, allen prachtvissen die dik de minimum maat waren gepasseerd, opvallend donkere baarzen met een gedrongen bouw, af en toe zat er een vis tussen met een zeer hoge en dikke rug, qua proporties zouden ze zomaar voor karper door kunnen gaan.
Veel tijd voor foto,s maken was er eigenlijk niet, op een paar plaatjes na werd er voornamelijk gevist, helaas staan de mooiste vissen niet op de gevoelige plaat.
Al met al een dag die de boeken in gaat als mogelijk de beste dag van 2010, niet wetende wat er nog komen gaat natuurlijk.



woensdag 18 augustus 2010

Megabass Vision 95 (auto roller)

Stof tot nadenken.


In perioden dat de zeebaarzen moeilijk vangbaar zijn aan kunstaas is het vaak zoeken naar een speld in een hooiberg, dit geldt zowel voor de stekkeuze maar zeker ook voor de juiste plug c.q. kleur.
Vaak zie je in taaie perioden of zelfs - jaar dat het gedrag van vriend zeebaars zeer selectief is, hetzelfde geldt voor de dressuur ofwel voor de stekken die veelvuldig bevist worden, niets nieuws overigens, ook in bijvoorbeeld Ierland, Frankrijk en Engeland zie je op de z.g.n. "high pressure arias" een gelijksoortig wantrouwen.

Simpel, de baarzen doorzien het veel gebruikte kunstaas en met name herkennen ze het geluid, de geluidsdragers die "vroeger" de etensbel deden rinkelen zijn voor nu de alarmbel geworden.
Met deze wetenschap in het achterhoofd zijn diverse kunstaas fabrikanten gaan zoeken naar de oplossing, ofwel dressuur doorbrekende kunstaas vormen, niets nieuws overigens, in Japan en met name de druk beviste stekken in en rond Tokio bay doet men niet anders.
Met name Tackle House (Tokio creative company of anglers) fabriceert een aantal pluggen die afwijkend zijn van het gros, veelal "silent" zonder enige vorm van geluiddragers dus, maar wel met een life like actie en realistische kleuren al dan niet deels transparant om zo ook de contouren van de plug te maskeren.
Een schoolvoorbeeld hiervan is de Tackle House M ofwel de basic minnow en de - Seabass College.


Een gelijksoortig plugje dat de laatste tijd opvallend goed vangt is de Megabass Vision 95, een plug zonder geluiddragers en een vast gewichtje.
Niet zo maar een alledaags plugje maar een plug met een doordachte actie, een sterk rollende beweging die de plug haast 180 graden doet kantelen, dit gaat gepaard met een lichte S slalom beweging, het resultaat hiervan is dat de Vision vanuit iedere hoek zichtbaar is.
Licht reflectie naar alle kanten dus, geen geluid maar wel degelijk natuurlijke trillingen door de sterke bewegingen.


Wie eenmaal het twitchen wat onder de knie krijgt weet niet wat hij ziet, met deze techniek afgewisseld met af en toe een stop (stop & go) laat de Vision zijn ultieme kunnen zien.
Het stukje plastic verandert in een "levensecht" paniekerend aasvisje dat probeert weg te schieten in alle richtingen, van onder naar boven, links, rechts met hier en daar een koprol.


Op sommige dagen volgt de aanbeet juist op het moment dat de plug even gestopt wordt, wellicht zal de baars dit moment zien als zijn beste kant om toe te slaan, op andere dagen volgt de aanbeet juist als je even een korte sprint inzet, hoe dan ook vaker dan één maal volgen de aanbeten wel waar andere pluggen falen.


Het spreekt voor zich dat een plugje als deze met "gevoel" gevist wordt, het plugje weegt slechts 10,5 gram.

Voor de juiste animatie is een vrij lichte hengel een must, alleen dan is men in staat het maximale uit dit kunstwerkje te halen.
Zelf vis ik de Vision 95 met een Megabass Xör Independence iR 8.3L of met de Lucky Craft ESG-II beiden met een C.W. van rond de 20 gram maximaal.

Ook deze keer weer is de ontwerper van dit Megabass kunstwerkje Yuki Ito, een aardig detail is zijn "signature" in de ogen van de Vision 95.





dinsdag 17 augustus 2010

Van alles en nog wat, maar wel zeebaars !

2010 zal zonder twijfel de boeken in gaan als een taai jaar wat betreft de zeebaarsvisserij, magere vangsten over de gehele linie.
Taai wil in mijn optiek niet direct zeggen "niet de moeite", integendeel, de voldoening is des te groter als men er wel in slaagt na veel inspanningen toch een paar mooie vissen te vangen, sowieso spelen de aantallen voor mij niet direct de grootste rol, de beleving gaat bij mij voor alles.
Ik weet er zijn vissers die wel het aantal kilo,s het belangrijkste aspect vinden voor hun "hobby" maar dit uitgaanspunt deel ik niet.
Taaie visserij dus, al eerder vertelde ik over de dressuur bij populaties zeebaarzen in de Oosterschelde maar het aantal vissen is simpelweg ook minder.
Het een en ander resulteert in voldoende voedsel voor minder baarzen, de voedselnijd zal dus fors minder zijn en hun selectief gedrag des te groter.


De afgelopen tijd heb ik meer dan ooit baarzen zien volgen achter de (duikende) plug maar grijpen ho maar, vlak voor de kant verdwenen ze weer.
Zoeken naar de juiste aanpak en of kustaas is dit jaar belangrijker dan ooit, ik las hier en daar al een bericht op Zeevisland van vissers die allerhande pluggen en andere technieken gebruikte en met succes wel te verstaan.
Oké geen grote aantallen en of "monsters" maar na veel inspanning en doorzettingsvermogen toch de spreekwoordelijke "kers op de taart" en al is dat dan een baars van gemiddeld formaat, de voldoening zal er niet minder om zijn, het is maar net hoe je visie is op het één en ander.

De afgelopen dagen kort bij huis nog een paar stekken bezocht, geen lange sessies maar slechts een paar uurtjes bij elkaar.
Aan het weer lag het zeker niet, een donkere bewolkte lucht en een stevige bries, prima omstandigheden voor de zeebaars als je het mij vraagt.
Diverse soorten kustaas ingezet maar zonder al te veel resultaat, uiteraard is daar altijd weer de uitzondering, in totaal 3 baarzen gevangen aan kustaas en 1 stuks verspeeld.
Zonder uitzondering volgde alle aanbeten unaniem op de Megabass Zonk 120, maar uitsluitend op opvallende kleuren, niet heel vreemd overigens vorig jaar was het al niet anders rond deze periode.
De kleuren "GG Pink Iwashi" en PM Hot Shad waren de enige die resultaat gaven, geen grote exemplaren trouwens maar zoals ik hierboven getracht hebt uit te leggen ik was er toch tevreden mee.

Voor meer info MB Zonk 120: klik hier

Gisteren was er afgesproken met de mannen van de Zeebaarsshop om het succes van de voorgaande "dobber sessies" nog eens dunnetjes over te doen.
Tezamen met Chris & Roland naar het Europoort gebied gereden en om een uur of 10 begonnen met vissen op de eerste stek.
Na een uurtje bekroop ons het gevoel dat het vandaag wellicht weer een taaie dag ging worden, kort daarop volgde de eerste aanbeet voor Roland, het resultaat was een mooie baars van pak hem beet 45- a 50 cm.
Na nog eens een uurtje mocht ik m,n eerste vis landen, wederom een prachtig getekende donkere uitvoering van de Dicentrarchus labrax ofwel de door ons meer dan gewaardeerde Europese zeebaars.


Daarna bleef het stil op deze stek, idem voor de daaropvolgende stek, hetzelfde verhaal bleek ook ons "lot" voor de derde stek, tja niet altijd levert zoeken het gewenste resultaat op helaas, of toch ?
Na een half uurtje "pauze" en de inwendige mens weer wat aangevuld te hebben was het plan het toch nog even te proberen op de laatste locatie, toegegeven, opgeven doen Chris & Roland het niet snel.
Al snel bleek dat deze keuze de dag wel eens kon gaan redden, na een tiental minuten stond Roland met een kromme hengel, even later een mooie baars van ca. 50 cm.


Chris volgde met een wegschietende dobber en een gehaakte vis, verassend genoeg bleek dit een pikzwarte bot te zijn (geen foto) hier blijkt toch dat ook de bot een echte rover is, op deze stek staat een paar meter water terwijl het aas werd aangeboden op ca. 1½ meter, weldegelijk stijgen de botten dus van de bodem om het aas grijpen, al eerder ving ook Roland een grote bot op dezelfde wijze.


Na een lange drift zag ik nog amper mijn dobber, het ding was een 40 tal meters met de stroming mee, ik deed de beugel van m,n molen dicht en liet de lijn strak stromen, juist op dat moment volgde een geweldig mooie aanbeet, een forse beuk en even later kwam de slip in beweging.
Na deze mooie aanbeet moest de vis over een flinke afstand worden gedrild, prachtig om op grote afstand een aanbeet te verzilveren, het resultaat was een prachtbaars, wederom een donker exemplaar. (geen foto)Na deze vis besloot ik het voor gezien te houden en terug te rijden naar Zeeland, kort na mijn thuiskomst een sms-je van Chris met de boodschap dat iets te vroeg was.


Chris & Roland vingen in een half uurtje net nadat ik vertrokken was nog een 5-tal mooie baarzen, allen ruim aan de maat, nou ja dat is dus de "prijs" voor deze volhouders, had ik maar moeten blijven !
Maar goed, klagen doe ik niet, tezamen vingen we in 3 sessies exact 30 stuks baarzen, hiervan was er niet 1tje onder de maat, mooie gezonde vissen van 40 cm. tot maar liefst 66 cm. als je dan als toegift nog getuigen mag zijn van een adembenemende zonsondergang aan de "poort van Europa" kan zo,n dag toch absoluut niet meer stuk !!

zondag 8 augustus 2010

Topdag !

De afgelopen 1½ week is het slecht gesteld met de kunstaasvisserij in de Oosterschelde maar ook in het Europoort gebied.
Om kort te gaan, er is amper een redelijk succes te boeken, oppervlakte pluggen, duikende varianten, je kunt de gehele truckendoos leeg gooien maar het resultaat is er niet naar.
Sowieso is de visserij met kunstaas slechter dan voorgaande jaren, veel slechter, de dressuur speelt ons parten.
Hier en daar een succesje maar veelal op stekken of wateren waar de baarzen (nog) niet veel bevist zijn met kunstaas.


Enfin, om deze reden gezocht naar een andere aanpak, en wel de aanpak met natuurlijke aassoorten aangeboden onder de dobber.
Samen met Chris en Roland op pad richting de Zuid Hollandse stekken om het eens over deze andere boeg te gooien.
Op exact dezelfde stek waar we met kunstaas faalden begonnen met vissen, helaas begon het al vlot te regenen, niet te zuinig ook.
Slechts na een 10 tal minuten vissen stond de teller voor Roland op 1 misser en de daaropvolgende aanbeet bracht een mooie baars aan wal van ruim 50 cm.


Zou het dan toch ?? en inderdaad dat deed het, na een rustig eerste half uur volgde aanbeet op aanbeet, ongekend, mijn eerste baars ging een aantal malen fors door de slip, gewoon een genot om weer eens te ervaren, een prachtvis van 66 cm. kon even later worden geland.
Even later haakte Chris een "monster", deze baars ging vol door de slip, de lijn raakte een steen en direct was het "over en sluiten" stevig balen natuurlijk maar ja "shit happens"Alhoewel, voor klagen was dit de enige reden, de aanbeten bleven volgen en een aantal prachtige vissen werden geland, baarzen uit alle jaarklasse, 50+ers, 60+ers en een aantal vissen rond de 40- a 45 cm.


Zelf mocht ik 8 mooie baarzen vangen en in totaal werden er in pak hem beet 2 uurtjes, 16 stuks baarzen gevangen, allen ruim aan de maat.
Roland wist na een wat vreemde aanbeet ook een enorme bot te vangen aan de dobber, werkelijk een dag uit duizenden, ofwel een topdag !


De baarzen waren er dus weldegelijk maar amper vangbaar aan kunstaas voor nu.
Uiteindelijk de dag geeindingd als "3 verzopen katten" maar wel een dag met een forse gouden rand en één om niet snel te vergeten !
Een dag waar we snel een vervolg aan moeten geven, gaan we ook zeker doen, u leest het wel