zondag 12 december 2010

Hoe lang nog ?

De laatste jaren is de (kunstaas) zeebaarsvisserij enorm gegroeid in Nederland.
Qua materiaal, techniek en know-how hebben we veel "afgekeken" van de Fransen-, Engelsen-, Ierse zeebaars specialisten.


Voor nu wordt het hoog tijd dat we ook hun drijfveer en mentaliteit eens "afkijken".............
Misschien een invalshoek voor 2011


zaterdag 23 oktober 2010

"Salty seaspray" & oktober baarzen !

Ti's al weer even geleden dat ik hier een bericht achter liet, weinig tijd voor de visserij en magere vangsten waren de reden. Ik betrap mezelf erop dat ik eigenlijk ook zou moeten berichten bij mindere vangsten, durf daar ook gerust voor uit te komen. De afgelopen weken slechts enkele malen weg geweest, een paar maal simpelweg niets en een paar maal enkele baarzen, veelal kleintjes met een enkele mooie vis van pak hem beet 55 a 60 cm. Dit weekend zou en moest ik het nog eens gaan proberen, wellicht de eindfase van het seizoen 2010.






De afgelopen weken zijn de baarzen al weer aan het scholen, wie zo,n stek treft is vaak in staat vele baarzen te "scoren" Ik ontving enkele berichten van dergelijke sessies, in sommige gevallen waren het de minder "frisse" figuren die met de neus in de boter vielen. Lieden die moraal, sportiviteit en passie voor de zeebaarsvisserij achter zich lieten, u begrijpt het al, de figuren die zo nodig elk baarsje de kop in moeten slaan uit hebzucht en veelal om er wat euro's aan over te houden.
Erg triest dat dergelijke lieden een prachtige sportvis en een dito liefhebberij van velen, zo door het slijk weten te halen. Maar goed, zolang er mensen rond lopen zonder moraal en een waardeloze mentaliteit zullen we er wel niet van af komen.





Gelukkig kan het ook anders, in dezelfde periode ontving ik wat mails en foto's van rechtgeaarde sportvissers, hier en daar prachtige sessies en schitterende baarzen.
Deze gepassioneerde jongens vingen enkele schitterende vissen van ruim over de 80 cm. sessies met 10-tallen baarzen waar het gros weer van zwemt.
Slechts een enkele vis die mee gaat om er zelf van te genieten, daar is natuurlijk niets mis mee.
Maar goed, dit zijn dan ook de sportvissers waar het hart op de juiste plaatst zit, niets anders dan respect voor deze "toppers".




Enfin,
Ik zei hierboven al, ik zou en moest het gaan proberen, zaterdagmorgen eropuit getrokken in de hoop enkele oktober baarzen te vangen.
Toen ik in het donker vertrok was het al duidelijk, dit ging taai worden, een meer dan forse bries uit de zuidelijke hoek, onderweg begon het ook al wat te spetteren.
Bij aankomst op de stek bleken de golven niet voor de poes, waadpak en anorak waren een must, in de tas forse pluggen en maar zien of het wat gaat worden, echt veel vertrouwen had ik er nog niet in.
Aan de andere kant vind ik dergelijke omstandigheden af en toe simpelweg heerlijk, een woeste zee, ruw weer en wat ontberingen geven een vreemdsoortig oergevoel als je er eenmaal in bent beland, de golven die tegen de stenen beukten sloegen meters omhoog en veranderde in een zoute nevel.
Uiteraard voel je de elementen, je bent getuige van de kracht van de golven en de wind en voor je het weet proef je de zoute spray op je lippen, machtig !




Veel opties waren er niet, eigenlijk maar één, forse pluggen die subliem werpen en vooral koersvast blijven ondanks een 5 a 6 beaufort op de kant, de keuze was snel gemaakt, De Megabass Zonk 120 en de Duo Tide Minnow SLD werden "voor het karretje gespannen".
Na ruim een uur smijten geen enkel teken van leven, al enige malen een ander stukje geprobeerd maar ook dat leverde niets op, onder het motto: de aanhouder wint maar gewoon wachten tot er mogelijk toch een najaarsbaars trek kreeg was het devies.
Toen dat eenmaal toch gebeurde was de voldoening groots, daar was hij dan, de meer dan welkome tik op de hengel, neen geen "ouderwetse" beuk maar een bescheiden tik, die resulteerde in een baarsje van zo,n 40 cm. oké zeker niet groot, maar ik was er blij mee.



Vreemd genoeg greep het baarsje de plug op het moment dat de stroming aan het minderen was, zo tegen het kenteren van het getijde.
Nog vreemder was het feit dat de baarzen echt wakker werden in deze periode, de stroming was er zo goed als uit toen ineens de aanbeten kort op elkaar volgden.
Ondanks het al koude water knokte de baarzen voor wat ze waard waren, in kort tijd mocht ik diverse baarzen landen, geen reuzen maar zo nu en dan zat er een mooi exemplaar tussen van rond de 50 cm. Het gros echter zat hier net wat onder, vissen zo rond de 45 cm, de voldoening en het plezier waren er echter niet minder om.



De stek in kwestie was eigenlijk een stukje waar ik normaliter aan voorbij loop, geen stenen en of obstakels maar alleen zand en dan nog in de periode waarop de stroming nihil is, tijdens de kentering van het tij, ze blijven mij verassen die baarzen maar niet minder boeien.




Ik zou bijna zegen: "zo zout heb ik het nog niet gegeten" maar vandaag wel geproefd, de wind en golven waren inmiddels toegenomen en met regelmaat klapte er een golf tegen de kant die mij trakteerde op een slok zeewater, de spray was vervangen voor een "(zee)water ballet"
Al met al een tiental vissen gevangen, de kleuren die in de smaak vielen vandaag waren pearl chartreuse (Zonk) en RS sardine (Tide Minnow).




Na verloop van tijd kwam de stroming er weer in en de aanbeten verdwenen weer, de wereld op z,n kop zal ik maar denken.
Na een heerlijke maar enerverende sessie huiswaarts gekeerd om deze maal niet alleen de spullen af te spoelen maar ook mezelf weer zouvrij te spoelen.

maandag 13 september 2010

Megabass FX9 Real Bait.



Type: Slow floating / Trick action (minnow)

Afmeting/gewicht: 90 mm. / ¾ oz
Gebruik/duikdiepte: Twitchen, Stop & go, Trick dart / 50- tot 100 cm.




Voorafgaande aan het uiteindelijke model en formaat zoals de FX9 “gelanceerd” is voor de consument is behoorlijk wat voorafgegaan, diverse prototypen en testmodellen zijn de revue gepasseerd. Uiteindelijk is er een nieuw model “geboren” ofwel de FX9, een plugje van 9 cm. lang met een gewicht van ca. 10 gram, voor het design en de technische aspecten is de verantwoordelijke niemand minder dan Yuki Ito himself. De FX9 is een plugje met diverse vernieuwende features zoals:


• Flastside & real bait magic
• Moveble flab lip
• Rise up & escape tricky action
• Long castability




Enfin, een behoorlijke “mond vol”, hoe en wat de betekenis is komen we zo op, het doel van dit plugje en al deze features dienen slechts één doel, ofwel, een perfect plugje die zijn gelijke niet kent qua veelzijdigheid, inzetbaar voor alle technieken en velerlei omstandigheden. De opmerkelijkste vernieuwing is de “moveble flab lip”, de duiklip is bij alle pluggen het grootste handicap tijdens de worp. De lip heeft enorm veel luchtweerstand en doet de stroomlijn van veel pluggen te niet, het reduceert niet alleen de werpafstand maar zeker ook het zuiver werpen. Tijdens de worp “zeilt’ de plug vaak naar links of rechts en nog meer nadelig naar beneden, door gewichtsverdeling zal de plug in het water met de lip naar onderen liggen, welnu in deze stand zweeft de plug ook tijdens de worp door de lucht.




Met de lip aan de onderzijde dus, door de luchtweerstand zal de plug in deze stand naar beneden worden geforceerd, naar het water dus, hierdoor werpen veel pluggen in een boog naar beneden en wordt de werpafstand nadelig beïnvloed.
Megabass vond het antwoord, simpel, de duiklip van de FX9 klapt in tijdens de worp waardoor de perfecte stroomlijn tot stand komt, hier geen uitstekende delen maar een extreme afstand tijdens de worp. De FX9 werpt niet alleen ver maar uiterst zuiver, hij zwenkt immers niet meer af door een uitstekende lip, inmiddels kan ik beamen dat het een en ander subliem werkt. De “flatsite” ofwel vlakke zijde geeft een maximale licht reflectie, de “real bait magic” staat er garant voor dat dit geschiedt naar alle kanten, met andere woorden, deze laatste geeft de FX9 een ongekende actie, een sterke zigzag en een hevige kantelende beweging van het lichaam. Alhoewel de FX9 een unieke actie heeft als deze op conventionele manier wordt binnengevist is de FX9 met name bedoelt voor “creatief” vissen. Met “creatief” bedoel ik dan twitchen, stop & go, Rip & Rise of Trick Dart.




Technieken die ook in Nederland meer en meer succes gaan “oogsten” zeker de laatste jaren waarin de zeebaarzen steeds meer gewend blijken te raken aan diverse soorten kunstaas en zeker waarneer deze conventioneel worden binnen gevist. U heeft in mijn berichtgeving al diverse malen kunnen lezen dat op de moeilijke dagen er alleen aanbeten volgden als de plug binnen werd gevist op een afwijkende manier, veelal een combinatie van twitchen en stop & go, welnu de FX9 is hier de juiste plug voor. Rip & rise is minder gebruikelijk voor de zeebaars, men vist de plug even snel binnen en vervolgens laat men de plug stijgen tot deze het wateroppervlak raakt.


In de praktijk is de FX9 uiterst prettig in gebruik, zoals gezegd het plugje werpt fantastisch zelfs met een behoorlijke bries op de kant. De duikdiepte is ideaal voor veel Oosterschelde stekken, ik doel met name op de vele oester- en mossel platen en andere ondiepe stekken.
De FX9 is kwaliteit ten top, uitgerust met dunne Katsuage dreggen met weerhaken aan de buitenzijde, de dreggen zijn weliswaar vrij dun en licht maar voldoende sterk, vervang deze zeker niet voor zwaardere, een groot deel van de actie gaat dan verloren.
Bij vervanging altijd soortgelijke dreggen gebruiken, verder zijn de splitringen degelijk en sterk en van Owner. De FX9 is geen herrieschopper maar bezit slechts een enkel tungsten kogeltje dat voor een doffe tik zorg draagt, de zgn one knocker.




De kleuren zijn veelzijdig, een ruim pallet aan natuurlijke kleuren, de finish is adembenemend om het zo maar te noemen, egale kleuren met of zonder hologram effect, en diverse transparante varianten. Deze laatste worden ingezet als de baarzen echt alert zijn en de wantrouw groot is, de half of geheel transparant modellen worden weldegelijk gezien maar de baars kan de “prooi” niet al te goed definiëren om zodoende de twijfel uit te sluiten, vaak net dat beetje meer of beter gezegd minder om de aanbeet uit te lokken.
Geloof het of niet maar dergelijke details kunnen de visdag maken of breken, zeker de laatste jaren waarin de zeebaarzen meer en meer dressuurgedrag vertonen.




Subtiele kleuren en of andere technieken en maar al te vaak een combinatie van beiden spelen een steeds grotere rol in deze, de dressuur maar zeker ook de jaren waarin de aantallen simpelweg minder zijn, minder baarzen betekent een sterk verminderde voedselnijd en selectief foerageer gedrag. Gelukkig zijn er zeker dagen dat de baarzen echt “los” zijn, veelal op de dagen met onstuimig weer, maar soms lijkt het of het gedrag van de zeebaars even wisselvallig is als het weerbeeld, op de taaie dagen kan de FX9 een schot zijn in de spreekwoordelijke roos.


Met dank aan de >> Zeebaarshop <<

zondag 12 september 2010

September baarzen.

Na weer een weekje werken moest er natuurlijk gevist worden in het weekend, helaas is de vakantie voor mij weer ten einde, zoiets gaat eigenlijk altijd veel te snel.

Na het succes van de vorige sessie was ik vastbesloten het nogmaals met oppervlakte pluggen te proberen, ik zal waarschijnlijk nooit genoeg krijgen van de bloedstollende "strikes" aan het oppervlakte water.
Zaterdagmorgen in alle vroegte naar de waterkant dus, al vlot was er wat beweging achter de plug te zien, een paar flauwe kolkjes en de baars was weer verdwenen.
Het zoeken is dan naar het juiste antwoord, de baarzen waren er wel degelijk maar de wantrouw was ook daar, zo als de Engelse dat zo mooi vertalen "lurking bass" vrij vertaald, sluimerende baarzen, ze zijn er wel maar o-zo moeilijk te verleiden tot een aanbeet.




Soms is het antwoord iets sneller of juist langzamer vissen en of af en toe de plug even stil leggen om daarna een spurt in te zetten, op andere dagen is het zoeken naar het juiste stukje kunstaas of een combinatie van beiden.
Na wat wisselen volgde de eerste daadwerkelijke aanbeet, voorafgegaan van een kolk maar kort daarop de "strike" een mooie 50er gaf leuke sport en kon even later geland worden.
Toen het ijs eenmaal gebroken was volgde er nog een baarsje van nipt de maat, de plug die in eerste instantie het "ijs brak" was de Illex Bowstick, toch niet bepaald een subtiel plugje met z,n 130 mm en 27,5 gram, ongelofelijk dat zelf een baarsje van rond de maat zo,n formaat plug wel grijpt.



Toen de stroming er wat meer in kwam werd de intensiteit van de aanbeten wat groter, maar evengoed een behoorlijk aantal missers, het was zaak de plug traag te vissen en bij de minste beweging achter de plug even kort stil leggen en verder, pas in deze tweede fase volgde de aanbeten.
Uiteindelijk 6 baarzen weten te strikken en "ontelbare" volgers en missers, maar goed toch 6 vissen, enkelen rond de maat maar ook een 4 tal ruim maats, geen reuzen maar allen tussen de 40- en 50 cm. Ze zwemmen trouwens weer hun baantjes.




Nog een aantal weken en dan ligt het zeebaars seizoen 2010 al weer achter ons, met deze wetenschap in m,n achterhoofd op zondagmorgen nog maar een keer gaan proberen.
Zaterdag was een prachtige september dag, zondag was dat wel even iets anders, wederom vroeg in de morgen vertrokken, onderweg begon het te regenen, niet zo,n beetje ook, maar goed als het plan er is en de hengel ligt achter in m,n auto gaat niets dat/mij nog tegenhouden.
Zelfde stek, zelfde tijdstip, begonnen met de Bowstick, exact hetzelfde verhaal als de start van zaterdag, volgers, een kolkje en weg.
Na wat wisselen bleek vandaag de Heddon Spook op het "menu te staan" niet voor de eerste maal overigens, de eerste aanbeet was een forse baars, hij nam de Spook een aantal meters mee en plots zweeg de slip, los...........




Even later volgde de aanbeten in rap tempo, waarschijnlijk waren ze nu wel wakker, in een tijdsbestek van pak hem beet 3 kwartier wel een 15 misschien 20 volgers en schijnaanvallen, uiteindelijk een 7-tal baarzen kunnen landen, wederom baarzen van zo,n 40- tot 53 cm. mooie dikke en gezonde vissen.
Prachtige sport is en blijft het, de vele missers en de regen die er met bakken uit kwam maakte mij al niets meer uit, al soppend in m,n laarzen gestopt toen de baarzen verdwenen waren, een natte maar prachtige september morgen.
Al met al in 2 sessies 13 baarzen op de teller erbij, niets om over te klagen natuurlijk, helaas geen plaatjes van vandaag, m,n camera vanwege de regen maar in de auto gelaten.
Bij deze wel enkele pics van de zaterdag.

Materiaal:


Luxxe Saltage RFX 8.6 ft. MH (7-35gr.)
Daiwa Exist 3012 (Fire-Line 12/00)
Illex / Jackall Bowstick (Lancon)
Heddon Spook (Ghost Mellon)

zaterdag 4 september 2010

Kleintjes op de bodem, grote aan de oppervlakte !

Vrijdag 3 september, doodtij en oostenwind, zo,n beetje de slechtste omstandigheden die je kan bedenken voor de zeebaars, deze dag maar eens naar een stek gereden wat verder van huis, eigenlijk om me daar eens te oriënteren en gelijk nog wat andere potentiële stekken bekijken.

Het constant zoeken naar nieuwe stekken en andere uitgangspunten zit mij in het bloed denk ik, niets is leuker dan onbekende stekken te bezoeken en of te proberen.
Na de autorit de stek eerst maar eens gaan bekijken op m,n gemak, daarna even relaxen en wat drinken.


Toch besloten niet direct verder te rijden maar eerst even proberen, dit om direct eens te ondervinden wat de opties zijn en vooral de waterdiepte eens "peilen"
Begonnen met een oppervlakte plug, na een half uurtje geen enkel teken van leven, daarna duikende pluggen, na ondiep lopende pluggen steeds wat dieper geprobeerd maar wederom geen reactie.
De bodem op deze stek is zeker niet "schoon" om materiaal verlies te voorkomen en diepduikende pluggen te verspelen maar eens proberen met softbaits icm een jigkop.
Onder het motto: beter een paar "softies" en kopjes kwijt dan m,n kostbare pluggen, een loodkopje van een gram of 10 en een Megabass Spindle Worm, af laten zinken tot de lijn slap valt en maar zien.


Dat "maar zien" werd al snel duidelijk, na de 3de worp knalde er een baarsje op de Spindle Worm, geen gigant maar een leuk baarsje van ca 40 cm.
Bij de volgende worp voelde ik 4 a 5 meter uit de kant de stenen of andere obstakels, af en toe tikte het loodkopje er tegen en zat ik bijna vast, iets sneller/eerder omhoog dus.
Ondanks doodtij stond er een aardige ebstroom waarop de Spindle Worm mooi z,n baantjes kon zwemmen, de volgende drift wederom een aardige aanbeet en de tweede baars was een feit, iets groter dan de eerste met ca. 45 cm.




In rap tempo volgden er zo nog een 5tal baarzen van rond de 40- a 45 cm. de gebruikte Spindle Worm was de grootste uitvoering, ondanks dat het geval 13 cm. lang is bleken deze baarsjes er totaal geen moeite mee te hebben, af en toe zat de Spindle Worm dubbelgevouwen in de bek.



In het geheel niet slecht dacht ik zo, enkele minuten later volgde er een aanbeet van een geheel ander kaliber, op een meter of 6 a 7 voor de kant tijdens het binnendraaien van de Spindle Worm een enorme dreun, direct gevolgd door de bekende slip "muziek" andere koek, maar voor ik het besefte en überhaupt kon reageren dook de baars tussen de stenen.
Ik heb het toch al eens eerder "zout gegeten" maar hier was geen stoppen aan, 4 a 5 meter stompte de baars door de slip heen alsof deze niet bestond, na wat touwtrek werk kwam de vis even los en knalde weer een paar meter door de slip en dook weer tussen de stenen,....................."game over"........


Met knikkende knieën en bevende handjes stond ik wat beteuterd naar het gerafelde stukje voorslag te kijken wat nog restte, dit was het enige wat omhoog kwam, ik besefte dat ik slechts 1 stuks Spindle Worm in de tas had gestoken, geen herkansing dus, althans niet met een Spindle Worm !
Stom natuurlijk om 1 zo,n ding mee te nemen maar goed ik zou alleen wat gaan "oriënteren" en had zo maar enkele kunstaasjes meegenomen, je zal het net zien !


Inmiddels was het water al een stukje gezakt en "iets" vertelde me dat deze stek wellicht meer potentie in zich had, dus niet inpakken en verder gaan kijken maar wat verderop op een vermoedelijk ondieper gedeelte nog maar eens aan de oppervlakte proberen.
Gekozen voor een forse stickbait te weten de Super Spook, bijna 30 gram zwaar en 125 mm lang, onder het motto: "groot" wild jaagt graag op een forse prooi.
Het eerste kwartiertje bleef het stil, even later werd deze stilte bruut verstoord door een ongekende aanval op de Spook, uit het niets een boeggolf achter de plug, een forse kolk en opspattend water, voor de tweede maal mocht de slip zijn kunnen bewijzen en na een schitterende dril mocht ik een prachtige 60+er landen.



Vijf minuten later een soortgelijk "ritueel" ditmaal werd de Spook in de eerste aanval gemist, gelukkig "prikte" de baars zich niet en volgde de tweede aanval, in de "herkansing" leek het er op of deze baars de Spook wou verpletteren, mijn hemel,.... wat een spectaculaire krachtsexplosie alsof deze baars pissed-off was over zijn mislukte eerste poging.
Na een enerverende dril waarbij de vis een paar maal diep dook en vlak langs de stenen zwom werd wederom een machtige baars geland, ook deze baars passeerde de 60 cm. met enkele centimeters, een prachtig dik massief exemplaar.




Het wordt misschien wat eentonig maar zo was niet mijn beleving, de derde forse baars meldde zich, ditmaal geen kolk of gespetter maar de Spook werd van onderen naar beneden gezogen leek het wel, de plug verdween zonder al te veel tumult en het "spelletje" begon weer van voor af aan, echter vlak voor de kant juist op het moment dat de vis geland kon worden loste de haak, een klap met de staart en de baars verdween waar hij vandaan kwam.
Na nog een poosje vissen maar geen verdere aanbeet meer maar gestopt, maar wat een schitterende dag ! voor de andere stekken was het inmiddels wat te laat, die komen de volgende keer dan wel, alhoewel, het zou zo maar kunnen dat ik direct naar deze stek ga voor een herhaling !



dinsdag 31 augustus 2010

Super Spook

Deze maal een wat korter bericht, ter aanvulling op het vorige, nogmaals gaan proberen een paar baarzen te strikken.

Totaal andere omstandigheden als enkele dagen geleden, zo goed als windstil, het kleine beetje wind wat er stond kwam uit de noord hoek.
Ondanks een sterk wisselend weersbeeld bleken de baarzen thuis, wederom mooie dikke gezonde vissen, af en toe zat er een opvallend hoog exemplaar tussen.






De Max Rap leverde aanbeten op maar het vuurwerk werd veroorzaakt door de oppervlakte pluggen.
Prachtige visserij, en wederom een mooie aantal forse baarzen weten te vangen.



Wederom was de Heddon Super Spook favoriet, en wel ik de Franse kleur "Blanc Nacre" wonderbaarlijk dat de Spook's zo,n enorme aantrekkingskracht kunnen hebben op de zeebaars.






In Frankrijk staat de Super Spook al jaren aan de top van meest gebruikte en gewaardeerde pluggen.
De eerste Super Spook dateert uit 1939 en nog steeds is en blijft het een geliefde plug voor velen.

zondag 29 augustus 2010

Witte schuimkoppen, moeilijke visserij maar wat een fantastische zondagmorgen !

Direct na de laatste sessie zat het al in m,n achterhoofd om hier een vervolg aan te geven, als zoiets eenmaal in m,n achterhoofd zit komt het daar niet meer vandaan.

Zaterdagavond het materiaal al in orde gemaakt voor een vervolg poging zondagmorgen, een blik op de weersvoorspellingen, oeps, westenwind kracht 5 a 6 bft.
Geen subtiele aanpak dus maar de tas gevuld met zwaardere pluggen, en wel de exemplaren die ondanks veel wind afstand kunnen gooien.
Zondagmorgen in de auto en naar de stek getogen, aldaar bleken de golven niet voor de poes te zijn, enfin, m,n anorak aan en een waterdichte broek en maar zien.
Naar de stek gelopen en onderweg begreep ik al dat het gros van de pluggen gewoon in de tas konden blijven, hier was eigenlijk maar één antwoord op, enwel de Megabass Zonk 120, een substantiële plug van 120 mm en 21 gram zwaar, maar vooral een werpwonder.




M,n plekje opgezocht en gestart met vissen, de Zonk vloog door de lucht en ondanks een dikke 5 bft. wierp toch een respectabele afstand, het binnenvissen was alles behalve eenvoudig, een forse lus in de lijn en de wind maakte het bepaald niet eenvoudig om contact te houden.
Het eerste half uurtje gebeurde er niets, toen de stroming er wat meer in kwam meldde zich daar toch een mooie baars, even door de slip en met veel 5en en 6en kon de baars geland worden, mooie vis van rond de halve meter.



Onder extreme omstandigheden als deze ga je het juiste materiaal werkelijk waarderen, de St. Croix Legend Elite gaf geen krimp, de Zonk 120 liet zich als een projectiel lanceren en bleef ondanks de lastige zijwind koersvast z,n afstand behalen.
Een 10-tal minuten later op enige afstand de tweede aanbeet, een tweede baars van 47 cm maakte een paar woeste uitvallers en werd geland.



Het daaropvolgende half uurtje bleef het wat stil, zo af en toe voelde ik de Zonk de bodem aantikken, het water was inmiddels al flink wat gezakt, ik was niet van plan m,n pluggen tussen de stenen te parkeren dus gezocht naar een alternatief.
Oppervlakte visserij leek waanzin, maar goed, naar huis gaan was nog niet in me opgekomen, dus gezocht naar m,n zwaarste stickbait, dan kom je al snel uit op de Super Spook van Heddon, eigenlijk deze plug maar gepakt omdat al het andere te licht was, niet wetende dat dit een schot in de spreekwoordelijke roos ging worden.
Mijn hemel !! de Super Spook weegt bijna 30 gram en is 130 mm lang, back to basic, het ding lijkt op een afgezaagd stuk bezemsteel voorzien van 3 forse dreggen.
Inmiddels trok de wind nog wat steviger aan, witte schuimkoppen, het vergt uiterste concentratie om de Spook op koers te houden onder deze omstandigheden, de hengeltop dicht tegen het wateroppervlak en er moest stevig getikt worden om sowieso de actie erin te houden.



Af en toe zag ik de Spook, af en toe verdween hij achter een golf, even later een enorme explosie achter de Spook een hoop gespetter en een dreun van jewelste, een krijsende slip en de Legend Elite zowat dubbel, de boog was inmiddels ook uit m,n lijn, deze stond zo strak al een snaar, na een fantastische dril kon ik de baars landen, een prachtvis die net de 63 cm aantikte, gezien de woeste aanbeet en dito dril dacht ik aan groter maar na het zien van de massieve omvang van deze baars viel alles op z,n plaats.



Zowat iedere volgende worp leverde een vette kolk op of een gehaakte vis, allemaal mooie vissen, het gros zo rond de 50 a 55 cm., zodra de Spook maar eenmaal z,n cadans gevonden had was het 2 a 3 meter en kledder, door de golven veel missers maar met regelmaat was het raak.
Bij aanvang van deze sessie had ik niet durven hopen dat het zo,n spektakel ging worden, werkelijk ongekend, de baarzen leken wel door het dolle heen, met regelmaat zag ik een zilveren schim de golf doorklieven om even later voor de volgende explosie te zorgen.



Ze kunnen er nog van alles en nog wat bij verzinnen qua pluggen en weet ik veel wat nog meer maar dit blijft toch veruit de mooiste vorm van zeebaarsvissen, ruig weer en ongekende aanvallen aan het oppervlakte water, onnodig te vertellen dat ik intens genoot van deze super ochtend.


Nog een vermoedelijk forse baars scheurde 5 a 6 meter lijn van m,n slip maar loste helaas, ach helaas, het maakte me niet eens zoveel uit.
Na een onvergetelijke 1½ uur en 9 stuks daadwerkelijk gelande baarzen op de Super Spook verdwenen ze, nog een poosje doorgevist maar het was klaar, klagen, neen ga ik niet doen, de kleinste vis was ca. 40 cm. de koploper 63- met alles wat daartussen zit, tezamen met de 2 baarzen die zich lieten verleiden door de Zonk 11 prachtvissen.
Allen zwemmen weer, het genieten en deze gigantische mooie sessie zullen me nog wel wat langer bij blijven.