Dat de zeebaars wispelturig is, is geen nieuws, maar dat
deze wispelturigheid in een week zo verschillend kan zijn qua jachtgedrag en/of
voorkeur heeft mij deze week weer eens verbaasd.
In een eerste sessie faalden diverse duikende plugjes, idem
voor allerhande oppervlakte pluggen, dan ga je denken dat het gewoon niet gaat
gebeuren “vandaag”.
Maar goed, zoiets kan je pas zeggen als alle opties
geprobeerd zijn zit er dan ergens in m,n achterhoofd, als laatste in de rij maar
eens zien of softbaits iets kunnen opleveren.
Na nog geen 5 minuten zie ik een zilveren schim achter de
worm en bam, hangen, een leuke baars van pak hem beet 40cm ….. maar het is er 1
dacht ik…. De 0 is weg!
Met deze keuze ging direct de spreekwoordelijke “knop om”, de
baarzen zijn zeer zeker wel aanwezig dus, en hoe! Een 3,5 gram zware Texas
jighead (weedless) voorzien van een Keitech Swing Impact dicht over en/of langs
de wierbedden leverde prachtige visserij op en uiteindelijk dubbele cijfers,
zelfs een paar 50ers gingen voor deze combi, ook de Fiiish sandeel bracht
enkele vissen op de teller, helaas zijn die dingen na een paar aanbeten uitgescheurd.
Enfin, uiteindelijk loopt een sessie waar je zo je
bedenkingen over hebt dan toch uit op een succes.
Twee dagen later in een volgende sessie denk je het “ei van
Columbus” te hebben voor de stek in kwestie, daar dachten de baarzen toch net
even wat anders over!!
Na ruim 3 kwartier geen enkele reactie op de subtiele
softbaits, het “ei van Columbus” waar ik al m,n pijlen op had gericht bleek een
desillusie van de “bovenste plank”.
Oppervlakte pluggen dan maar, nope, geen enkele beweging
achter de plug, laat staan een aanbeet.
Uiteindelijk bleken kleine “silent” plugjes het “ijs te
breken”, maar niet zomaar, na het een en ander geprobeerd zonder reactie het
plugje schoksgewijs binnen vissen met hier en daar een stop, een combinatie van
rippen / jerken en stop & go, in principe dezelfde techniek als “walking
the dog” maar dan meer onregelmatig en onder water, met hier en daar een stop.
Wederom een “feestje” en een aantal baarzen die voor “gaas”
gingen, geen monsters maar wel een paar prachtige donkere maatse vissen, zelf 1
met een pikzwarte rug en 51 cm.
Sessie 3, oke dan, 3 maal is scheepsrecht, kan niet veel
verkeerd meer gaan dacht ik, welnu van “scheepsrecht” was wederom geen sprake,
helaas, rippen tot je een ons weegt, softbaits smijten idem, geen enkele
reactie.
Wat is er dan anders dan de voorgaande sessies ga je dan
bedenken,……….. tja meer wind, best een stevige wind eigenlijk, oppervlakte
pluggen vallen voor een groot deel weg, geen optie spookte het door m,n hoofd.
Zoals al vele malen was de laatste optie mogelijk de Gunfish,
deze blijft ondanks veel wind redelijk stabiel, wellicht omdat de Gunfish
voorzien is van een cup aan de voorzijde en als het ware tegen het oppervlakte
water “kleeft”
Na een paar worpjes waarbij het erg lastig was de controle
over het ding te behouden, uit het niets een dikke kolk achter de plug en uit “bam”
hangen, jawel,….. de slip mocht aan de bak.
In een kort tijdsbestek 3 mooie baarzen op de Gunfish, allen
dik maats, het grootste exemplaar tikte de 61cm aan, wederom een “feestje”.
Enfin, in 1 adem, een prachtige week, en niets is wat het
lijkt, iedere keer is een andere aanpak is vaak een must, dat is mij deze week
weer eens heel duidelijk geworden, dat is nou precies het “ongrijpbare” wat de
visserij op zeebaars zo mooi maakt, het blijft me intens boeien!! c.q. verrassen,
heerlijk!!
