Het water was al een eindje op weg naar laag, de stek in kwestie valt deels droog dus opschieten anders zijn ze weg…..
De vorige keer bleken oppervlakte plugjes zonder geluiddragers favoriet, wat heet, de rest werd totaal genegeerd, de keuze qua kunstaas was dus al snel bepaald, juist ja, hetzelfde “recept”
Geruisloos gleed het plugje door het rimpelloze water, na
slechts enkele minuten, kort achter de plug een “boeggolf” gevolgd door een
knappe kolk, “daar gaan we weer” krijsende slip en een ver doorbuigende UL
hengel.
Even later kon een mooie baars geland worden van pak hem
beet een halve meter lang, al met al gaat dat verbazend goed met een UL
hengeltje, een paar uitvallen door de slip en vervolgens landden, het is dan
wel van belang dat de volle spanning erop blijft.
In rap tempo volgden er enkele soortgelijke vissen, variërend
van ca. 45 tot 55 cm. Toen het water al fors gezakt was en juist op het moment
dat ik dacht dat de baarzen vertrokken waren volgde uit het niets een
snoeiharde aanbeet, deze ging er wel van door met aardig wat metertjes lijn,
het kleine spoeltje van de Stradic 1000 tolde als een bezetene, enfin, met “klamme”
handjes en na enkele “bange” momenten kon ik de landing afdwingen onder het motto
buigen of barsten, het resultaat was een prachtige baars van 66 cm.
Alle aanbeten volgde slechts op 1 plugje, hetzelfde verhaal
als voorgaande sessies, frappant genoeg wordt al het andere op een volger na
genegeerd.Het enige minpuntje was het feit dat de batterijen m’n cam na een snelle wazige foto leeg bleken te zijn, voor de rest een sessie die de boeken in kan wat mij betreft.
