Door allerlei factoren waar al
voldoende over geopperd is, is heden ten dagen de populatie zeebaars behoorlijk
geslonken, de laatste jaren is dat maar wat duidelijk geworden.
Dit is zeer zeker ook het geval
in de Oosterschelde, enfin idem voor alle andere locaties, de vangsten zijn in
vergelijking tot "vroeger" en dan doel ik om zo'n pak hem beet 10 jaar geleden
sterk gereduceerd.
Dit geldt niet alleen voor de
aantallen zeebaars maar zeker ook voor het formaat.
Voorheen waren er gedurende het
zeebaarsseizoen scholen jagende baarzen waar te nemen, de laatste jaren heb ik
ze nauwelijks of in het geheel niet gezien.
De scholen en/of individuele
vissen die onze wateren de laatste jaren nog wel bevolken zijn een stuk
moeilijker te bevissen dan voorheen, een logisch gevolg.
Deze vissen kunnen het
permitteren een stuk voorzichtiger te foerageren, bovendien is voedselnijd
minder en minder aan de orde, de grote populatie van voorheen moest zijn kostje
snel bij elkaar "sprokkelen" voordat een soortgenoot hen voor was.
Voor wantrouwen en
voorzichtigheid was niet veel tijd, op dat punt zie je de laatste jaren een
sterke verandering, meer dan voldoende voedsel en een sterk gereduceerde
populatie zeebaars, deze baarzen zullen selectiever zijn wat betreft hun
dagelijkse behoefte aan voedsel, simpel, er is voldoende !!
Het van nature aanwezige
wantrouwen en voorzichtigheid gaat een belangrijke rol spelen bij het
jachtgedrag van vriend zeebaars, deze laatste gaat selectief te werk en zal voor
nu alleen nog maar "de krenten uit de pap pikken"
Een tweede fenomeen is de
dressuur, voor mij is het absoluut bewezen dat de zeebaars bepaalde vormen en
zeker ook -geluiden wat betreft ons kunstaas gaat herkennen en associëren met
gevaar.
Je moet dan denken aan scholen
zeebaars die een bepaald kunstaas waarnemen en vervolgens een soortgenoot die in
de problemen komt bij het aanvallen van onze plug of ander
kunstaas.
Zeker op de stekken waar veel
gevist wordt zullen kunstaasvormen die voorheen succesvol waren meer en meer
falen na verloop van tijd, met softbaits is dit weliswaar minder het geval om de
simpele reden dat deze minder makkelijk te definiëren is door het ontbreken van
geluidsdragers, bepaalde geluidsdragers in pluggen met de intentie de aandacht
van de zeebaars te trekken gaan hier absoluut tegen ons werken en worden na
verloop van tijd geassocieerd met gevaar, ofwel, afblijven !!
Het bovenstaande wordt de laatste
paar jaar bevestigd door het feit dat de kunstaasvisserij erg taai bleek te
zijn, tegelijkertijd waren er goede tot zeer goede vangsten met natuurlijke
aassoorten als zagers etc, op diverse stekken waren de baarzen zeker wel
aanwezig maar lieten zich alleen verleiden aan natuurlijke soorten aas en
negeerden ons kunstaas, sterker nog, op stekken waar prima vangsten werden
geboekt op bepaalde dagen met dobber en zager volgde geen enkele aanbeet op
kunstaas, stof tot nadenken !
Helaas voor de kunstaasvisser
onder u, maar het zal zeker ook de komende jaren taai worden, althans als men
voortborduurt en vast blijf houden aan de soorten kunstaas die voorheen zo
succesvol waren.
Al het bovenstaande wordt door
sommige gezien als onzin, mij best, op diverse locaties waar men al wat langer
vist op zeebaars met kunstaas is dressuur en wantrouwen al veel eerder bewezen
en gemeengoed geworden onder de lokale vissers, In Japan en dan met name Tokio
bay maar ook in Frankrijk speelt het wantrouwen en dressuur zo'n belangrijke rol
dat men continu zoekt naar nieuwe invalshoeken om het één en ander te
doorbreken, merknamen als Tackle House en Jackson etc. produceren pluggen die
hier uitkomst kunnen bieden, denk hier aan kunstaas dat zich op een
natuurlijkere manier beweegt en juist niet is voorzien van een karakteristieke
geluiddrager.
Kortom, om wantrouwen en/of
dressuur het hoofd te bieden is een meer subtielere aanpak de weg naar succes
als je het mij vraagt, in dat geval is het een kwestie van "overdaad schaad"
pluggen die moeilijker te definiëren zijn en niet herkenbaar aan een bepaalde
klank.
Qua duikende pluggen waren voor
mij de afgelopen paar jaar duidelijke verschillen merkbaar tegenover de pluggen
die al wat langer in m,n tas zitten.
Een paar voorbeelden hiervan
zijn: Jackson Artist, Tackle House M, Megabass Vision 95 en Duo Terrif, allen
silent.
Voor mij persoonlijk hebben
ze niet de voorkeur omdat ik graag met pluggen vis, maar zeker ook de soft
jerkbaits als de M.B. Xlayer,Lunckercity Fin-S, -Slug-go etc. is een goede optie
om eens in te zetten op "moeilijke" stekken c.q -dagen vanuit deze
optiek.
Wat betreft de oppervlakte
visserij is dressuur/wantrouwen wellicht het meest merkbaar, veel volgers en
schijnaanvallen maar vaak blijft het daar ook bij, het succes van bijvoorbeeld
de Sammy is sterk minder geworden na het gebruik door hele volksstammen,
frappant dat de Sammy in "den beginne" overal succes boekte en nu slechts
sporadisch nog hier en daar, althans het conventionele model met "glass
rattle".
Neem de proef eens op de som en
probeer het eens met een "stille" Sammy, minder makkelijke te bemachtigen maar
er bestaat een uitvoering zonder de glass rattle voorzien van een vast gewichtje
i.p.v. kogels.
Nog een aardig voorbeeld
van een "andere" aanpak is de Red Pepper van Tiemco, een "silent" oppervlakte
plug met een "erratic action" ofwel een variabele zwemactie, geen vast patroon
links rechts wtd maar een onvoorspelbare actie, de bewegingen van deze plug zijn
divers, af en toe op/neer, dan weer links/rechts zelfs links/links en dan weer
rechts of andersom, kortom een actie die continu verandert en niet snel wordt
doorzien als een vast patroon, iedere afwisseling met de hengeltop geeft een
andere beweging.
Kogels zijn gefixeerd |
Andere geluidsdragers kunnen
evengoed voor wat meer succes zorgen, wellicht tijdelijk, zo bleek de z.g.n. one
knocker ineens wel effectief te zijn aan het oppervlakte water, geen gerammel
maar een enkele kogel die een monotoon dof geluid produceert bracht voor mij
persoonlijk meer succes op dan de gekende "rammelaars"
Al met al stof tot nadenken voor
het komende seizoen lijkt mij.