Bij het ontbreken van aasvis past de zeebaars zich razendsnel aan, of is daar te vinden waar wel wat aasvis aanwezig is.
Stug door blijven proberen op stekken waar geen speldaas is is zoeken naar de "speld" in de bekende hooiberg, de enige remedie voor succes is de techniek of keuze van je stek aanpassen naar de behoefte van de baars.
Met deze wetenschap afgelopen dinsdagavond nog een paar uurtjes wezen proberen met Chris, de eerste stek bleek verlaten en na een poosje proberen de volgende stek aangedaan.Dit pakte verassend leuk uit, in de eerste worp was de eerste aanbeet een fijt, na een mooie dril werd de eerste baars geland.
Om een lang verhaal wat in te korten, aaneensluitend mocht ik 6 mooie baarzen landen, allen (zeer) ruim aan de maat en opvallend dik, Chris deed het wat rustiger aan en pakte 2 exemplaren.
De aanbeet volgde iedere keer slechts enkele meters voor de kant, duidelijk fourneerde de baars kort tegen te kant/stenen op krab, garnaal enz.
Diverse malen moest de slip dienst verlenen, het grootste exemplaar ging drie maal flink door de slip en was zo goed als uitgedrild, een beauty met een gidszwarte rug, werkelijk een uitzonderlijke donkere vis, op het laatste moment loste de haak en weg was ze.Jammer, maar niet meer dan dat, ik had haar graag op de foto gezet, alle andere baarzen zijn terug gezet.
