Zoooooo jammer



Wat betreft het afgelopen seizoen.

Sommige vissers blijven volhouden dat het een goed seizoen was,………… ik vraag me af of deze vissers de echt goede jaren wel hebben ervaren tot pak hem beet een jaar of 6 , 7 terug.

Alle jaren daarna ging het bergafwaarts, het volgende stuk spreekt “boekdelen”

 

>>Bye bye bass<<

Een morgen in september…

Afgelopen zaterdag wederom naar de waterkant getogen, helaas ietwat later dan gepland, erg rustig weer met amper wind.
Het water was al een eindje op weg naar laag, de stek in kwestie valt deels droog dus opschieten anders zijn ze weg…..
De vorige keer bleken oppervlakte plugjes zonder geluiddragers favoriet, wat heet, de rest werd totaal genegeerd, de keuze qua kunstaas was dus al snel bepaald, juist ja, hetzelfde “recept”

Geruisloos gleed het plugje door het rimpelloze water, na slechts enkele minuten, kort achter de plug een “boeggolf” gevolgd door een knappe kolk, “daar gaan we weer” krijsende slip en een ver doorbuigende UL hengel.

Even later kon een mooie baars geland worden van pak hem beet een halve meter lang, al met al gaat dat verbazend goed met een UL hengeltje, een paar uitvallen door de slip en vervolgens landden, het is dan wel van belang dat de volle spanning erop blijft.



In rap tempo volgden er enkele soortgelijke vissen, variërend van ca. 45 tot 55 cm. Toen het water al fors gezakt was en juist op het moment dat ik dacht dat de baarzen vertrokken waren volgde uit het niets een snoeiharde aanbeet, deze ging er wel van door met aardig wat metertjes lijn, het kleine spoeltje van de Stradic 1000 tolde als een bezetene, enfin, met “klamme” handjes en na enkele “bange” momenten kon ik de landing afdwingen onder het motto buigen of barsten, het resultaat was een prachtige baars van 66 cm.

Alle aanbeten volgde slechts op 1 plugje, hetzelfde verhaal als voorgaande sessies, frappant genoeg wordt al het andere op een volger na genegeerd.
Het enige minpuntje was het feit dat de batterijen m’n cam na een snelle wazige foto leeg bleken te zijn, voor de rest een sessie die de boeken in kan wat mij betreft.

 

Stilte a.u.b.

Zondagmorgen de “stoute schoenen” maar weer eens aangedaan en een stekje opgezocht, al eerder was er op deze stek beweging te zien maar aanbeten waren maar moeilijk uit te lokken.
De stek in kwestie is afgelegen, geen verkeer en of scheepvaart en glashelder water, de ervaring leert dat op dergelijke stekken de baarzen argwanend zijn en bij het minste onraad verdwenen.

 

Enfin, geen geratel en gespetter dus, hier is een meer subtielere aanpak een must, al naar zo,n 5 minuten een ferme dreun, een hoepelronde UL hengel en een krijsende slip, …… direct mennes !
Na een enerverende dril van enkele minuten kwam de vis in zicht, een prachtige baars, vlot trok de vis weer enkele meters lijn door de slip, “als dit maar goed gaat” spookte het door m’n hoofd, het hengeltje in kwestie heeft een CW van 2- tot 12 gram, “alle hens aan dek dus” en voorzichtig uitdrillen.

 

Het verbaasde mij wat een kracht er schuil gaat in een dergelijk lichte outfit, je moet dan niet bang zijn van een hengel die krom gaat tot in de grip, het slipje van de Stradic 1000 doet de rest, al met al kon de baars veilig geland worden, een prachtige vis die net de 60 cm aantikte.

Wat een schitterende ervaring om een 60-er te landen aan een ultra light stokje en een lijntje van 10/00, topsport als je het mij vraagt !!

 

De volgende baars liet niet lang op zich wachten, wederom stond het hengeltje in een keurige halve cirkel, damn wat een feest, puur genieten met een hoofdletter G, enkele minuten later een baars van 51 cm.
Om een lang verhaal wat in te korten………. Gedurende 3 uur volgde er met regelmaat een bloedstollende aanbeet, zo af en toe een wat kleiner exemplaar maar evengoed fraaie vissen, uiteraard ook de nodige missers.

 

Frappant genoeg volgde er geen enkele aanbeet op pluggen voorzien van geluiddragers, hier en daar wel een volger een flauwe kolk en meer niet, alles veranderd met een geruisloze variant, ook de O.S.P. Bent Minnow 86F deed een duit in het zakje.

 

Onnodig te vertellen dat dit een fantastische sessie werd en een dito ervaring, uiteindelijk zo,n kleine 20 vissen gevangen en zeker een gelijk aantal missers en lossers, maar…..”who cares”

 

 

P.s Gebruik GEEN UL uitrusting als niet weet waar u aan begint, ik zet hem in op stekken waar voornamelijk scholen baars wordt gevangen, ook als u geen of weinig ervaring hebt NIET DOEN!

 

 



 

Stille pluggen (silent) kunnen de stilte doorbreken ……….

De zeebaarsvisserij is dit jaar alles behalve een vetpot, veel goede stekken van voorheen lijken verlaten, de rede zal bij een ieder bekend zijn.
We zullen het moeten doen met een fractie qua populatie van wat het ooit was, scholen jagende baarzen en voedselnijd zijn niet meer aan de orde, hier en daar een paar vissen en moeilijke visserij alom.
De sterk gereduceerde populatie kan het zich permitteren om kieskeurig te zijn, heel simpel, wantrouw wat betreft kunstaas was nog nooit zo goed merkbaar.
Op veel stekken wordt het kunstaas totaal genegeerd en zijn de baarzen uitsluitend te verleiden met natuurlijke soorten aas.

 

Na een paar sessies met uitsluitend volgers en een sporadisch gevangen vis telkens zo maar nipt

gehaakt was het duidelijk dat er echt wel wat baarzen waren maar amper te verleiden.

Je kan dan domweg doorgaan op dezelfde voet of niet meer gaan, of het eens proberen met een andere aanpak, vaak is de sleutel voor succes zoeken en proberen naar een optie toch een paar vissen te verleiden, misschien wel het mooiste facet van de zeebaarsvisserij, oké moeilijke tijden en een nog moeilijkere visserij, maar de voldoening is enorm als er toch in slaagt de wantrouw/dressuur te doorbreken.

 

Zo ook, afgelopen zaterdagavond, waar conventionele oppervlakte pluggen faalde en alleen wat flauwe volgers opleverde bleek 1 plugje ineens wel in de smaak te vallen.
Hier geen geluiddragers in de vorm van kogels, geen gespetter aan de oppervlakte maar slechts een bescheiden zigzag beweging zo net onder het oppervlakte water, ofwel een subsurface variant.
Eenmaal over deze “andere boeg” bleken de baarzen wel thuis, volgers veranderde in daadwerkelijke aanbeten, vanuit het niets plots een kolk en een snoeiharde aanbeten op exact dezelfde plaats waar ik al 1,5 uur te vergeefs stond te vissen.
Een paar kleinere vissen, een serieuze baars die vlak voor de kant alsnog loste, maar evengoed enkele mooie baarzen waren het resultaat, al met al een mooie sessie.

 

 

Augustus in beeld

The Patchinko rules (again)

Kwart over zes in de morgen, mistflarden over het water en een zwak windje, prima condities om nogmaals “ultra light” wat oppervlakte plugjes zwemles te geven.
Ultra light is in dit geval een hengeltje van 7.6 ft. Met een werpgewicht van 2- tot 12 gram, alsmede een Stradic 1000 voorzien met Fireline 10/00



 

Al met al is deze outfit voldoende “zwaar” om een Xorus Patchinko 100 in te zetten, ideaal zelf, het lijkt wel of de Patchinko meer tot “leven” komt dan bij het gebruik van een zwaardere hengel.
Vanaf de start viel dit plugje bijzonder goed in de smaak, keer op keer spetterende aanvallen aan het oppervlakte, en miste je de eerste dan was het een meter verderop weer bingo.

 

De scholenbaars was massaal aanwezig werd al snel duidelijk, prachtige sport als je het mij vraagt, zo af en toe een vis in de categorie 40- 45cm, maar het gros kleiner.

 

 

Al met al een 15 tal baarsjes weten te vangen, zeker zoveel gemist, helaas waren er onder de missers enkele serieuze vissen, die zijn net even voorzichtiger, ik moet toegeven dat het zetten van de haak wat minder accuraat afloopt met zo,n licht hengeltje, maar voor de rest is deze vorm van zeebaarsvissen zooooo “verslavend”

 

 

 

 

Finesse feestje aan de oppervlakte, klein maar fijn

Na 5 weken klussen vandaag weer eens een paar uurtjes vissen, rustig weer met amper wind.
Al een tijdje zat het in m,n achterhoofd, oppervlakte plugjes maar dan ultra light, deze zondagmorgen zat er niets in de weg qua weer/wind.

 

Het eerste uurtje bleef het stil, plots een eerste aanbeet, direct raak, een baarsje vergreep zich aan het plugje BAM.

De outfit voor deze “missie” bestond uit een hengeltje van 2,25 met een CW van 2- tot 12 gram, voorzien van een Stradic 1000.
Het baarsje was zeker niet van formaat, maar wat een prachtige sport aan zo,n licht stokje, machtig mooi!

 

Het was alsof de bekende knop om ging, keer op keer werd het oppervlakte plugje gegrepen, en niet zo,n beetje ook, kolk na kolk een hoop gespetter en prachtige aanbeten, soms raak maar even vaak een misser.

De baarsjes waren niet groter dan max 40 cm, het gros zelf onder de maat, maar wat een fun aan een lichte uitrusting, de 40-er trok het stokje in een hoepel, zelf de slip liet zich even horen.

 

Al met al een 9 tal baarsjes weten te landen en zeker zoveel gemist, maar de pret was er niet minder om, verheugend om weer eens wat van dat kleine spul te zien, de laatste jaren leken de scholenbaarsjes verdwenen, maar voor vandaag waren ze er weer.

 

De baarzen van formaat zijn een pak voorzichtiger maar die scholenbaarsje staan garant voor “vuurwerk” op een oppervlakte plugje, ze storten zich vol overgave op het plugje, en knokken kunnen ze ook voor wat ze waard zijn!

Ik had een handjevol plugjes in m,n tas geworpen, o.a. de Megabass Dog X, L.C. Gunfish 75, en nog
wat meer van dat klein spul, frappant genoeg volgde alle aanbeten op een Zip Baits Fakie Dog (downsize) een heerlijk plugje van 7 cm en 8,2 gram.

 

Bij aankomst op de stek had ik er deze morgen weinig hoop op, zo goed als bladstil en glashelder water, maar zo zie je maar vriend zeebaars is maar moeilijk te doorgronden, de morgen draaide uit op een prachtig oppervlakte festijn en wel aan een ultra lichte uitrusting, oké toegegeven geen baarzen van formaat maar wat een sport.

 



 

 

Het begint wat te lopen.

Woensdag nog even een poosje gaan proberen, in de stromende regen een nat pak opgelopen.

Maar goed, niet voor niets, de eerste worp resulteerde in een mooie baars van ca. 60 cm.

Even later een forse dreun maar van korte duur, los, na nog eens een half uur was het wel raak, de 2de baars meldde zich en kon geland worden.

Wederom een mooie vis van net iets over de 60 cm. nog geen grote aantallen maar al met al toch mooie baarzen.

Hopelijk zet deze tendens door, bij deze een paar plaatjes, zwemmen overigens weer vrolijk rond.

Nog een ander leuk nieuwtje.

Naast wat Japanse merken mag ik samen met een vijftal vissers uit andere landen een aantal kustaasjes gaan (field)testen, veelal Amerikaanse producten, in mijn geval voor de zeebaars uiteraard.

We zijn benieuwd!!

Pinkster baarzen ... 19-5-2013 ... Game -on

Na een lange en koude winter kijken velen halsreikend uit naar de komst van vriend zeebaars, ondergetekende niet op de laatste plaats, gezien de zeer lage water temperatuur had ik weinig hoop op een vroege start van het zeebaars-seizoen 2013.

Een aantal weken geleden begon de water temperatuur pas gestaag op te lopen, sneller dan gehoopt, de temperatuur vloog van 3 graden C naar zo,n 9- a 10 graden C.

Ieder jaar weer zie je dat die laatste 2 graden de meeste tijd nodig hebben, logisch natuurlijk, het relatief "warme" water heeft dan nog meer warmte (zon) nodig voor de laatste twee graden.

Je kunt er je klok op gelijk zetten, bij 12 graden C start het (kunstaas) seizoen, hier en daar zal er echt wel een sporadisch baarsje gevangen worden bij lagere temperatuur, maar jagen doen ze amper onder de 12 graden.

Na enkele vruchteloze pogingen schommelde gisteren de water temperatuur tussen 11,7 graden (Vlissingen) en de 12,2 graden (Renesse) gemiddeld krap 12 graden dus.

Een forse noordwester op eerste pinksterdag, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus toch maar een stek opgezocht wat in de luwte.

Na ruim anderhalf uur geen teken van leven begon m,n aandacht al wat te verslapen, diverse pluggen en dito kleuren leverden niets op, de bodem van m,n truckendoos was al in zicht ....... dacht ik nog.

Enfin, nog een half uurtje gooien en dan nog maar wat langer wachten spookte door m,n hoofd, dat liep toch net iets anders!

Na een minuut of tien, juist op het moment dat ik er niet meer in geloofde.....BAM, vlak voor de kant een doffe dreun, zoiets is niet te beschrijven, in een "split-second" giert de adrenaline door je lijf, zou het dan toch......

En  jawel toch, na een heerlijke dril waarbij de slip zelfs even beroerd werd kon ik m,n eerste zeebaars landden, absoluut niets om over te klagen, een mooie vis die net de 59 cm. aantikte, nipt gehaakt, zo maar net met 1 dregpunt in het lipje, euforisch, maar één ding stond als een paal boven water, na een paar plaatjes gaat deze prachtvis weer terug het water in.

Mogelijk toeval maar de "trigger" die ineens wel gewaardeerd werd was een Jackson Athlete FSM-12, in de kleur "pink-back sardine" niet echt een werpwonder maar wel goed voor een weergaloze actie.

Zo,n dag kan al niet meer stuk dat mag duidelijk zijn, echter, na nog eens een kwartiertje volgde de tweede aanbeet, ditmaal nog net iets heftiger, deze vis slaagde erin enkele malen goed door de slip te zwemmen, ondanks het nog koude water volgde er een meer dan prachtige dril, schitterend !!

Enkele minuten later kon ook deze baars moeiteloos geland worden, de hengel in kwestie was een Lucky Craft ESG-II, weliswaar met een bescheiden CW van 3- tot 30 gram om precies te zijn maar voorzien van een "ruggengraat" waar je U tegen zegt.

Niks geen magere voorjaars baars ditmaal, baars no-2 was een verassend dik en vol exemplaar, een schoonheid van 63 cm, ook deze vis trekt weer zijn rondjes.

Al met al een meer dan prachtige sessie en met een glimlach van oor tot oor huiswaarts gekeerd.

Zeeforel, vis van de duizend worpen!

Ieder voorjaar spenderen we een paar sessies om gericht op de zeeforel te vissen, dit jaar wat later dan normaal omdat de temperatuur van het zeewater nog erg laag was enkele weken geleden, zo,n graad of 7 a 8 is toch wel ons uitgangspunt.

De zeeforel is een migrerende soort die zo medio maart, april onze kusten passeert om vervolgens het zoete water op te trekken.

In met name Denemarken op Funnen en of Langeland is de zeeforel een felbegeerde soort die door velen bevist wordt met zowel de spinhengel maar ook met de vlieg.

Veel geduld en nog meer uren maken is essentieel voor deze visserij, men noemt de zeeforel niet voor niets de "vis van de duizend worpen"

Enfin, dat mochten wij ervaren gisteren, aangekomen op de stek waren de omstandigheden zeker niet ongunstig, redelijk helder water, zon en niet te veel wind uit de westhoek.

Hier en daar zagen we wat sterns duiken, vlak voor de kant ook al wat aasvisjes opspringen op het moment dat het plugje hun pas kruiste.

Vol goede moed gestart, na anderhalf uur geen enkel teken van leven in de vorm van een volger of een tik op de hengeltop, tja Chris wist een paar zandaaltjes te vangen van ruim 2 cm. gespietst aan een dregpunt, niet echt waar we voor kwamen.

Ook stek nummer 2 gaf niet het gewenste resultaat, normaliter voel je zo af en toe een tik op de top van een twijfelende of kleine zeeforel, deze bleef voor alsnog uit.

Langzaam bekroop mij het gevoel dat we wellicht iets te vroeg waren, de watertemperatuur was prima maar slechts van de laatste 2 weken, mogelijk moet de zeeforel hem/haar debuut nog maken aan de Nederlandse kuststrook.

 Na zo'n 2½ a 3 uur de moed maar opgegeven en naar de auto gesjokt, ik dacht aan naar huis gaan dan maar, Chris kwam op het idee om het toch nog maar even te proberen en nog een half uurtje een stekje aan te doen op de terugweg, achteraf een "gouden" ingeving!!

Ach waarom ook niet dacht ik nog, we zijn er nu toch, YES, na 10 minuten een brul uit de richting van Chris en een knap kromme hengel, even later sprong er een prachtige zeeforel tot 2 maal toe boven het wateroppervlak, niet alleen een schitterend schouwspel maar het "ijs was gebroken" zeeforel numero 1 voor 2013 werd netjes geland, een machtig mooie vis!!

Slechts enkele minuten later vergreep numero 2 zich aan mijn plugje, wederom gevolgd door een heuse salto, de vis sprong een halve meter boven de golven, ik een meter boven de stenen van opwinding!

Al met al geven de forellen mooie sport met een lichte spinhengel, met name dat springen is prachtig, wel opletten, vaak slaagt de vis erin de plug te lossen tijdens een sprong.

Numero 3 was slechts een kwestie van minuten, een prachtige aanbeet op afstand, rustig uitdrillen en na de nodige sprongen kon ook deze vis geland worden.

Chris volgde een kwartiertje later, vol in de stroming volgde de aanbeet van wederom een mooie vis, opvallend genoeg waren de zeeforellen allen van ongeveer hetzelfde formaat, gewoonweg mooie vissen zo rond de 55 cm. die laatste van Chris wellicht iets groter.

Meten doen we niet, geen gehannes tussen de stenen met meetlatten en mogelijk met beschadiging als gevolg, de vissen gaan zo snel mogelijk terug.

Nog een knappe 3-de tik op mijn hengel, maar deze werd helaas niet verzilverd, nou ja een klein beetje dan, aan de dreg van het plugje staken 2 zilveren schubben.

Al met al een prachtige middag, een sessie die eerder zinloos dreigde te worden mondde uit in een sessie die wat mij betreft zo de "boeken" in kan!

Duo Light Game

Zoals al eerder gepost: voor het komende seizoen wil ik de ultra lichte visserij eens onder de loep nemen en dan doel ik op de mogelijkheden voor de Nederlands visserij op het "zoute"

Eerder al kwam de spinhengel en molen aan bod, maar wellicht is de belangrijkste "sleutel" voor succes het kunstaas.

Heel veel kan ik daar nog niet over vertellen, simpel, ik moet het eerst gaan proberen, bij deze alvast wel een indruk van allerhande lichte plugjes welke het vooraanstaande merk Duo te bieden heeft:

Kijk voor gegevens zoals gewicht, afmeting en duikdiepte op http://www.duo-germany.com/products

Back to my roots ....... Shimano Stradic (1000FJ)

In een eerder stukje las u over het plan om voor 2013 eens de ultra lichte visserij op zeebaars eens onder de loep te nemen, het ging hier om een zeer lichte spinhengel, wellicht een wat experimenteel "project",  in mijn ogen een prachtige uitdaging maar mogelijk beperkt inzetbaar, uiteraard moeten de omstandigheden (weer) gunstig zijn.

Bij een UL (ultra light) hengel hoort natuurlijk een molen die goed matched met het oog op gewicht/balans maar ook het formaat moet kloppen.

1000 FJ

 De "richtlijn" waar ik m,n zoektocht mee startte was simpel, een kleine compact model van ca. 200 gram, een zeer belangrijk aspect vind ik de inhaalsnelheid, ofwel het aantal centimeters lijn die per slingerslag wordt binnengevist (gear ratio) een zeer bepalend gegeven om comfortabel te vissen met kunstaas, in mijn geval pluggen.

Een te hoge overbrenging draait in de praktijk zwaar,bij een lage gear ratio moet je vervelend snel draaien om pluggen de juiste animatie te geven voor vriend zeebaars, zeker bij fast retrieve, in mijn ogen is een inhaalsnelheid van ca. 80 cm. per slag ideaal.

M,n laatste dilemma was de prijs, gezien de geringe inzetbaarheid was ik niet van plan direct veel geld uit te geven, heel simpel, de UL visserij op zeebaars is voor mij min of meer een experiment, tegelijkertijd verwacht ik wel voldoende kwaliteit, met name een prima slip, lijnrol en souplesse.

Waterdichte slip

Mijn zoektocht begon bij Daiwa, ik ben met name de laatste jaren gecharmeerd van dit merk dus dan gaat je voorkeur al snel die richting uit.

Nadat ik wat Daiwa modellen uitgebreid onder de loep had genomen bleven er toch een paar puntjes waar ik m,n vraagtekens bij moest zetten.

In eerste instantie ging mijn voorkeur naar de Daiwa Ballistic 2000 een prachtig molentje maar als je wat nader kijkt en de "schematic" op spoort blijkt dat deze molen in voorzien van 7+1 kogellagers, leuk natuurlijk maar helaas zitten deze niet op de juiste plaats.

Zo is de lijnrol NIET voorzien van een kogellagertje maar een teflon busje, in mijn ogen een kwalijke zaak, een lagertje op het asje van de grip (knop) heeft voor mij niet veel meerwaarde.

Deze laatste drijft niets aan en roteert slechts 1 maal per slingerslag, de lijnrol echter roteert ca. 30 maal per slingerslag ofwel om één meter lijn binnen te vissen draait het lijnrolletje zo,n 40 maal, een simpele rekensom: diameter lijnrol is 8 mm, omtrek= 3,14 x 8 = 25 mm (afgerond) één meter = 1000 mm gedeeld door 25mm = 40 omwentelingen per meter.

Dus een worpje van 25 meter laat de lijnrol 25 x 40 = 1000 omwentelingen maken, dit is de simpele reden dat een gelagerd lijnrolletje een must is voor de spinvisserij.

Oversized lijnrol 

Enfin, nooit op één paard wedden zou ik zeggen, na wat zoekwerk en met name het bekijken van de schematics viel mijn keuze op de Shimano Stradic 1000FJ, voorzien van 5+1 stuks lagertjes maar dan wel allen op de juiste plaats en wel, aan beide zijden van het hoofdtandwiel, idem voor de hoofdas en jawel 1 voor de lijnrol.

lagers in geel aangegeven

Verder bezit deze Static veel specs en voorzieningen die je bij de duurdere modellen vind, nog een heel belangrijke vind ik een slinger die direct op het hoofdtandwiel gemonteerd is zonder steekas ivm. speling.

Maar goed, een uitgebreide review is er al en vind u hier  Test Stradic FJ

X ship

Smeer poort 

Slim smeerpunt voor lijnrol

Sowieso heb ik een voorliefde voor de Stradic, ironisch genoeg was de Stradic jaren geleden toen de zeebaarsvisserij voor Nederland werkelijk nog in de kinderschoenen stond voor velen de eerste keuze, net als nu waren er toen ook de hype's, nog voor de eerste modellen van de Twinpower was dat de Stradic.

Toendertijd een must have voor iedere zeebaarsvisser, de uitspraak in de review "the Stradic is back" sprak mij dan ook direct aan.

De eerste Stradic

Al met al een keurige molen, draait als het bekende "zonnetje" en veel waar voor uw geld als je het mij vraagt, en jawel met gelagerd lijnrolletje.........

De Stradic 1000 FJ weegt ca. 200 gram en per slingerslag haalt hij 79 cm. lijn binnen, compact en past als gegoten op m,n UL hengel....(balans)