Even een terugblik op de sessie van afgelopen dinsdag, een
sessie die ik zelf maar moeilijk kan bevatten, en bovendien veel van geleerd
heb, zeker qua (jacht) gedrag van de soort.
Ik heb wel eens het een en ander ervaren in de loop der
jaren, maar nog nooit in deze omvang en/of met dergelijke kapitale baarzen.
Tijdens, maar ook tot ver na deze sessie zit je in een soort
van adrenaline boost, in de auto terug, thuis en zelfs tijdens je slaap zit je
nog vol met spanning en adrenaline, vandaar deze terugblik.
Uit het niets verschenen ze ineens, dikke zeebaarzen, en
ongelofelijk talrijk, bij de eerste vissen denk je mijn dag kan niet meer stuk,
niet wetende dat er nog velen gaan volgen, maar dat laatste gebeurde dus wel.
80% van de aanbeten waren onder de kant tot pak hem beet 10
a 12 meter, diverse malen zag ik een groepje grote baarzen het kunstaas volgen,
man, man wat een prachtig schouwspel!!!
4 a 5 of meer baarzen volgen het kunstaas aan beiden zijden,
of 1tje net onder het aas, over meters zie je ze wat heen en weer cirkelen rond
de “aasvis”, net dolfijnen voor een boeg, vervolgens zie je er 1 uit de groep
wat opzij gaan naar links of rechts en dan volgt de aanval door deze vis vanuit
de zij, iedere keer zag ik hetzelfde ritueel, het lijkt erop dat ze de “aasvis”
insluiten.
Af en toe ook zonder de aanval en vlak voor de kant zijn ze
weg, alles gaat zo snel dat je niet ziet waar ze vandaan komen of naartoe gaan,
ze zijn er gewoon ineens en ineens weer foetsie.
Als de aanbeet uitblijft, wat diverse malen gebeurde,
ondanks de vele baarzen ga je wat anticiperen, ik dacht iets langzamer draaien
zodat ze wel moeten toeslaan, dat doen ze dus niet, telkens bij vertragen zijn
ze direct verdwenen.
De sleutel was snelheid, juist versnellen met de molen, op
het moment dat je aanzet en sneller binnen draait wordt er zo goed als direct
gereageerd en volgt de aanbeet, dit gaat zo snel dat je het niet kan waarnemen
maar uiteraard wel voelt, ineens is er de dreun, ook na een gehaakte vis bleven
de andere vissen gewoon mee zwemmen tot vlak voor de kant.
In den beginnen ben je voorzichtig met drillen, dat geeft de
baars kans om z,n krachten te laten zien, na de zoveelste baars ga je steeds
zwaarder drillen, slip enkele slagen dicht, hengel niet te hoog maar ongeveer
45 graden en gewoon “knallen”
Ik was echt verbaasd hoeveel kracht je met 12/00 Fireline
kan uitoefenen, de baarzen werden hoog in het water gehaakt, als je direct “vol
gas” geeft en de vis aan de oppervlakte weet te houden is het ongelofelijk hoe
snel je een 70+er binnen kan drillen.
De hengel in kwestie was de Luxxe Saltage Reflex MH, een
zeer strakke en snelle hengel, gelukkig maar, DE perfecte stok voor degelijke
situaties, wat een droomstok, een hengel met heel veel “ruggengraat”, en geheel
krom geeft hij geen centimeter ruimte om er van door te gaan, eenmaal aan de
oppervlakte krijgt een baars geen grip op het water met z,n staart, de rest is
druk erop blijven houden en klaar.
Baarzen gehaakt op diep water en of een vis die de ruimte
krijgt om te duiken dat wordt een ander verhaal, ik zei al bij de eerste vissen
ben je voorzichtig maar telkens ga je wat pittiger drillen, achteraf gewoon
belachelijk hoe snel je een forse baars naar de kant kan dirigeren.
In het verleden, zeg maar de “goede tijd” kon je met enige
regelmaat een voltreffer ervaren, zeker in het najaar, veelal duurt zoiets maar
kort, daarna is het over met de pret, afgelopen dinsdag bleven de aanbeten in
golven 2,5 a 3 uur doorgaan, ongekend, af en toe 10 minuten rustig en daar
waren ze weer, op links, rechts, recht vooruit, het maakte niets uit overal
zaten ze…………..
Opvallend was ook dat toen de stoming eenmaal wat minder
werd de baarzen groter werden, juist de (nog) grotere exemplaren sloegen toen
pas hun slag.
Na nog enige tijd namen de aanbeten wat af, ik ben ook maar
gestopt, ik had nog wat andere verplichtingen, mogelijk kon ik er nog wel een
paar foppen maar genoeg is genoeg, en wat kon ik hier nog aan toevoegen dacht
ik. (27 baarzen)
Ik ben na deze waanzinnige sessie eerst een half uurtje gaan
zitten om wat te drinken en eerst even de “gemoederen” wat laten zakken.
Een indrukwekende sessie die ik wel nooit meer zal vergeten,
geen dag met een “gouden randje” neen, vanaf het eerste- tot het laatste moment
een dag van “24 karaats goud”………